Blackett był także członkiem komitetu znanego jako MAUD , doradzi rząd Zjednoczonego Królestwa w sprawie możliwości budowy bomby atomowej. Gdy komisja przedstawiła sprawozdanie rządowi wzywając Zjednoczone Królestwo do wprowadzenia w wyścigu do budowy bomby atomowej, Blackett był jedynym członkiem odrębne. Wierzył, że więcej sensu dla Zjednoczonego Królestwa, który nie miał wystarczających środków do podjęcia takiego projektu, aby złączyć wysiłki Stanów Zjednoczonych do produkcji bomby. W końcu rząd zdecydował się na rzecz argumentu Blacketta w. Największa
Po wojnie, Blackett sprzeciwił bomby atomowej i skrytykował bombardowanie cywilów w Niemczech i Japonii. Wyraził swoje opinie w książce Wojskowej i polityczne konsekwencje Energii Atomowej (1948). Książka nie została dobrze przyjęta przez publiczność i kontrowersje od jej opublikowania w cieniu Nagrodę Nobla zdobył w tym roku. Blackett nadal mówić przeciwko broni nuklearnej przez ponad dziesięć lat, pomimo ostrej krytyce. W połowie 1960 roku, wiele z jego poglądów został przyjęty i zostały włączone do głównego nurtu myśli. Największa
W 1953 roku, Blackett przyjął pozycję szefa wydziału fizyki z Imperial College of Science and Technology w Londynie, A po zachował do przejścia na emeryturę w roku 1965. Po przejściu na emeryturę, Blackett pozostał tam jako prorektora i profesor fizyki. W 1965 roku został prezesem Towarzystwa Królewskiego. Największa
Oprócz Nagrody Nobla, Blackett otrzymał Medal Królewskiego (1940) oraz medal Copley (1956) Royal Society. Pełnił wiele doktoratów honoris causa i został odznaczony Orderem Zasługi w roku 1967. Cztery lata później został peer życie, Baron Blackett Chelsea. Największa