We wrześniu 1952 roku, Rowland został instruktorem w wydziale chemii na Uniwersytecie Princeton w New Jersey. Podczas lata od 1953 do 1955 roku prowadził badania w dziedzinie chemii znacznika w Brookhaven National Laboratory na Long Island w Nowym Jorku. Największa
Rowland stał profesor chemii na Uniwersytecie w Kansas w roku 1956. Od 1956 do 1970 roku jego badania był wspierany przez rząd USA Komisji Energii Atomowej. W Kansas, Rowland prowadził grupę radiochemists (naukowców, którzy badają pierwiastki promieniotwórcze) badających reakcje chemiczne atomów trytu. Wstał w szeregach akademickich, aby stać się profesorem zwyczajnym w 1963 roku
W sierpniu 1964 roku, Rowland został profesorem chemii i przewodniczący wydziału chemii na nowym Irvine kampusie Uniwersytetu Kalifornijskiego. Odszedł jako przewodniczący wydziału w 1970 roku, ale zachował swoje stanowisko profesora. Największa
W 1972 roku Rowland usłyszałem wykład brytyjskiego naukowca James Lovelock, że mowa ruch freonów w atmosferze. CFC nie łatwo ulegają reakcji chemicznych. Dlatego w tym czasie naukowcy wierzyli, że CFC nie spowodował żadnych skutków szkodliwych dla zdrowia. Po CFC są uwalniane do atmosfery, rośnie powoli. Lovelock zasugerował śledzenia CFC, aby dowiedzieć się więcej o atmosferze. On rozwinął instrument naukowy do pomiaru poziomu CFC. Rowland wiedział, że gdy CFC osiągnął górne warstwy atmosfery, promieniowanie ultrafioletowe Słońca złamie je od siebie. Postanowił je badać, aby ustalić, co ostatecznie się z nimi w atmosferze. Największa
Rowland zaczął studiować CFC w 1973 roku Mario Molina, który właśnie ukończył doktorat pracować jako chemik laserowej, dołączył Rowland w tym badań. W ciągu trzech miesięcy, zdali sobie sprawę, że niektóre fragmenty mo