Hodgkin do pracy z zespołem badaczy. Pracowała także z Kennethem TrueBlood, który prowadził grupę amerykańskich crystallogra-phers na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (UCLA). Grupa ta miała dostęp do komputera w celu uzyskania pomocy w obliczeniach. Hodgkin i Trueblood wymieniane informacje za pośrednictwem poczty i telegrafu. W 1957 roku opublikowali oni strukturę witaminy B12. Największa
Badania Hodgkina na penicyliny i witaminy B12 przyniosła jej Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1964 roku W 1965 roku został członkiem Orderu Zasługi, jeden z Wielkiej Brytanii najwyższe nagrody. Ona była tylko druga kobieta zostać uhonorowany tą nagrodą; pierwsza była brytyjska pielęgniarka Florence Nightingale. Ona również otrzymała dwie nagrody od Royal Society: Medal Królewskiego w 1956 roku oraz w 1976 roku medal Copley
Hodgkin następnie zwrócił jej wysiłki badawcze w kierunku insuliny, białko, wykorzystywany w leczeniu cukrzycy choroby. Z 777 atomów, insulina miał bardzo skomplikowaną strukturę. Z pomocą ulepszonego komputera, Hodgkin wykonane szczegółowe obliczenia, które pozwoliły jej ujawnić trójwymiarową strukturę insuliny w 1969 roku
Od 1960 do 1977 roku, ziarnica złośliwa była Royal Society Wolfson Badania profesor w Oxfordzie. W późniejszych latach, wyjechała i uczestniczył w działaniach na rzecz pokoju na świecie. W 1981 roku kilku kolegów edytować książkę w jej cześć nazwie Badania strukturalne na cząsteczki biologicznej zainteresowania. Największa
Michaiła Łomonosowa Hodgkina otrzymał złoty medal w Rosyjskiej Akademii Nauk w 1982 roku oraz Nagrodę Lenina w 1987 roku
Hodgkin zmarł na udar mózgu w dniu 29 lipca 1994 roku, w Shipston on Stour, w Anglii. Największa
