Varmus, Harold Eliot (1939-) to amerykański lekarz i badacz raka, który podzielił Nagrody Nobla w 1989 w dziedzinie fizjologii lub medycyny z jego kolega J. Michael Bishop. Odkryli, że normalne geny regulujące wzrost może mutować i spowodować wzrost nowotworowych. Największa
Varmus urodził się w Oceanside w Nowym Jorku, i ukończył Amherst College ze stopniem licencjata w 1961 roku otrzymał tytuł magistra na Uniwersytecie Harvarda w 1962 roku, a jego wykształcenia medycznego z Uniwersytetu Columbia w 1966 roku od 1968 do 1970 roku, był współpracownikiem kliniczne w National Institutes of Health (NIH) w Bethesda, Maryland. W 1971 roku, Varmus udał się do University of California, San Francisco (UCSF), jako towarzysza doktora, aw 1974 roku wstąpił na wydział. Został profesorem mikrobiologii, biochemii i biofizyki w 1979 roku
W połowie 1970 roku, Varmus i biskup zbadane genetycznego komórek nowotworowych. Badali mięsaka Rousa, wirus, który spowodował guzów kurcząt przez dołączenie do normalnego genu, jak to powielone w komórce, i stwierdzono, że nowotwory powodujące genu wirusa, zwany onkogenu jest ona zmodyfikowaną wersją normalnego genu nazywany protoonkogen. Ich badania wykazały cenne w identyfikacji dodatkowych protoonkogenów, że może okazać niebezpieczne i udowodnić, że czynniki inne niż wirusy, takie jak toksyczne chemikalia i promieniowanie, mogą wywołać takie zmiany. Największa
Od końca 1970 roku przez na początku 1990 roku, Varmus badali zachowanie retrowirusów, takich jak HIV, który powoduje AIDS, i wirus zapalenia wątroby typu B. W 1993 roku został powołany na stanowisko dyrektora NIH. Pozostał tam do 1999 roku, kiedy został prezydentem Memorial Sloan-Kettering Cancer Center, prywatnego ośrodka badań i leczenia w Nowym Jorku. Największa