Adelbert Ames, Jr. (1880-1955) był wizualną fizjolog, który studiował optykę i postrzeganie. On zidentyfikował siatkówki zaburzeń obrazu. On również stworzył ponad 24 wizualne iluzje, znane jako "demonstracji Ames w percepcji."
Ames opracowała szereg złudzeń laboratoryjnych mających na celu zakłócić perspektywy. Na przykład, w jednej iluzji, ludzie wydają się urosnąć lub krótszy, jak idą z jednego rogu pokoju do drugiego. Ames wierzył, że ludzie opierają się na doświadczeniu i oczekiwania, aby zrozumieć to, co widzą. To się nazywa podejścia TRANSAC-wego.
Ames był synem generała Adelbert Ames, wojny domowej (1861-1865) bohater, który służył jako senator USA i gubernator Mississippi, i Blanche Butler. Po ukończeniu Harvard Law School w 1906 roku, Ames przyjął stanowisko na prawa Boston firmy. Ale w 1910 roku odszedł z firmy, aby jego życie jako profesjonalny artysta. Wkrótce potem rozpoczął pracę Amesa z siostrą, Blanche, także artysta, w celu opracowania systemu notacji kolorów, które obejmowały 3300 kolory o różnych odcieniach, wartości i intensywności. Ames stał się również coraz bardziej zainteresowani percepcji, a od 1913 roku do 1917 roku, studiował fizjologii optyczny i Clark University.
W czasie I wojny światowej (1914/18), Ames służył jako kapitan w US Army Signal Corps. Gdy walka się skończyła, przeniósł się do New Hampshire, aby kontynuować badania optycznego w Dartmouth College w Hanowerze. W latach 1921 i 1923 roku, wydał cztery ważne papiery. Pierwszy dokument przedstawił przegląd systemów notacji kolor, drugi i trzeci wyjaśnił załamania systemu soczewki oka, a czwarty zbadał związek między sztuką i fizjologii optycznego.
W 1928 roku Ames odkrył aniseikonia, wizualne zaburzenia w których mózg nie jest w stanie połączyć się rentinal obrazów z obu oczu. Soczewki Ames wymyślone, aby poprawić ten stan pobudziły rozwój Dartmouth Eye Institute, gdzie pełnił funkcję dyrektora w 1930 roku.