Schally, Andrzej Wiktor (1926-) jest biochemik polskiego pochodzenia Amerykaninem. Zdobył Nagrodę Nobla w 1977 roku w fizjologii lub medycyny za badania dotyczące roli niektórych hormonów (użytecznych substancji chemicznych) w chemii ciała. Schally wspólną nagrodę z dwoma innymi naukowcami amerykańskimi. Roger Karola Ludwika Guillemin i Rosalyn Yalow, którzy samodzielnie nie związanych badania Największa
Schally urodził się 30 listopada 1926 roku w Wilnie, Polska (obecnie Wilnie, Litwa ). Od 1945 do 1948 roku, studiował w Anglii na Uniwersytecie w Londynie. Był asystentem w Narodowym Instytucie Badań Medycznych (później zwanej Medical Research Council) w Londynie, od 1949 do 1952 roku
W 1952 roku, Schally wszedł McGill University w Montrealu, w Kanadzie. Tam zaczął studiować gruczołów wydzielania wewnętrznego, gruczoły, które produkują i uwalniają hormony do krwi. Schally otrzymał bs w 1955 roku, a stopień doktora stopnia w biochemii w 1957 roku
Od 1957 do 1962 roku był adiunktem Schally fizjologii w Baylor College of Medicine w Houston w Teksasie, gdzie spotkał się i pracował z Guillemin. On przyjął obywatelstwo amerykańskie w 1962 roku W tym samym roku został również profesorem medycyny na Tulane University School of Medicine, a szef Laboratorium polipeptydu i Endokrynologii Szpitala Weteranów w administracji (obecnie, polipeptyd, Endokrynologicznej i Cancer Institute w Weteranów Spraw Medical Center) w Nowym Orleanie. Został awansowany na profesora zwyczajnego w 1967 roku na Tulane
Badania Schally została skoncentrowana na hormonów produkowanych przez podwzgórze i przysadkę mózgową, dwa ważne gruczoły wydzielania wewnętrznego zaangażowanych w szerokim zakresie funkcji organizmu. Schally sztucznie hormon uwalniający tyreotropinę (TRH) i hormon luteinizujący uwalniający hormon (LH-RH). Największa