Kendall, Edward Calvin (1886/72), amerykański biochemik i endokrynolog, którzy badali strukturę i działanie hormonów w tarczycy i nadnercza. W 1950 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w tej pracy, wraz z Philip Showalter Hench i Tadeusz Reichsteina. Największa
Kendall urodził się w South Norwalk, Connecticut, i studiował na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Otrzymał tytuł licencjata w 1908 roku tytuł magistra w 1909 roku, a doktorat w 1910.
Po pierwszych stanowisk badawczych w Detroit i świętego Łukasza Hospital w Nowym Jorku, Kendall znalazł swoje miejsce w Fundacji Mayo (a część University of Minnesota) w Rochester w stanie Minnesota, gdzie koncentruje swoje badania najpierw na tarczycy. W grudniu 1914 roku, osiągnął przełomowego odkrycia, gdy pojedyncze hormonu tarczycy, później nazwany tyroksynę. Gdy udało tyroksyny syntetyzowane, ponad dekadę później, stało się skutecznym lekiem na braki tarczycy. Największa
Kendall następnie zwrócił się do badania hormonów kory nadnerczy. Choć wierzono, że nadnercza hormon wydzielany tylko jeden, w 1939 roku okazało się, że Kendall było rzeczywiście kilka. Spędził następną dekadę badania tych hormonów, szczególnie jeden początkowo zwane Związek E. W 1949 roku, Kendall okazała hormon skuteczne w łagodzeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. W następnym roku, z kolegą badań Philip S. Hench, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie cześć tej pracy. Związek E w końcu został zsyntetyzowany. Pod nazwami kortyzonu i hydrokortyzon, ale także zaczęła być z powodzeniem stosowany w leczeniu choroby Addisona i trochę skóry, oczu i jelitowe. Największa
Kendall emeryturę w 1951 roku, a następnie został profesorem wizytującym na Uniwersytecie w Princeton, gdzie kontynuował swoje badania na korę nadnerczy w całym resztę życia. Największa