Temin, Howard Martin (1934/94), amerykański biolog molekularny i wirusolog, który odkrył, że informacje genetyczną kwasu rybonukleinowego (RNA) mogą być skopiowane do kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA). W tym roku udostępniony w 1975 roku Nagrodę Nobla w fizjologii lub medycyny z rodacy David Baltimore i Renato Dulbecco. Największa
Temin urodził się w Filadelfii i stał zainteresowany nauką w młodym wieku. Jako nastolatek był specjalny student sesji lata w Jackson Laboratory w Bar Harbor, Maine. On studiował i minored w biologii w Swarthmore College w Pensylwanii, gdzie uzyskał tytuł licencjata w 1955 roku został przyjęty do programu absolwent w California Institute of Technology (Caltech), na kierunku wirusologii zwierząt. Tam studiował pod Dulbecco, a po zdobyciu doktoratu dyplom w 1959 roku, pracował z Dulbecco na kolejny rok. W 1960 roku przyjął stanowisko w McArdle Laboratorium Badań nad Rakiem na Uniwersytecie Wisconsin-Madison, gdzie pozostał do końca swojej kariery. Największa
Podczas gdy w Caltech, rozpoczął studia Temin miał wirusa mięsaka Rousa (RSV), który był jednym z pierwszych wirusami, które mogą powodować nowotworów. Kontynuował te badania w stanie Wisconsin, w 1965 roku przedstawił swoją teorię, że niektóre wirusy powodować raka poprzez przekazywanie informacji z RNA na DNA. Do tego czasu, panujące przekonanie, że informacja genetyczna może przejść tylko z DNA na RNA, a wyniki Temin powitał były głównie ze sceptycyzmem. Jednak Temin i Baltimore, pracuje niezależnie, zidentyfikowali enzym o nazwie odwrotnej transkryptazy. Że enzym syntetyzuje DNA komórek poprzez obracanie RNA w dwuniciowy DNA i umożliwia jego wejście w komórce gospodarza. Nie kieruje produkcję nowej generacji wirusa i jest dziedziczona przez przyszłych pokoleń komórkowych. Wirusy zawierające odwrotnej transkryptazy zwanych retrowirusami, ponieważ zwykłe odwrócenie procesu przenoszenia informacji genetycznej z DNA na RNA. Odkrycie to jest szczególnie przydatne w badaniach nad AIDS, które jest spowodowane przez retrowirusy. Był to również przydatne w klonowaniu, inżynierii genetycznej i badań nad rakiem. Największa