Sztuczne satelity zostały w orbicie wokół Słońca od początku 1959 roku, gdy pierwsza radziecka sonda księżycowa minął Księżyc i dalej na orbicie wokół Słońca. Jednak dopiero wiosną 1966 roku, że pierwszy satelita został umieszczony na orbicie w księżycowym. Luna 10, pierwszy sowiecki satelita Księżyca, rozpoczęła się w dniu 31 marca 1966 roku, a następnie przez Lunar Orbiter Ameryki 1, w sierpniu tego samego roku. Największa
Ponad 700 satelitów na orbicie umieszczono w pierwszej dekadzie z przestrzeni kosmicznej, a przez 1970 launchings satelitarnych stało się powszechne. W 1970 roku dwie główne nowe rodzaje satelity zostały uruchomione stacje kosmiczne (na Salut Radziecki 1 w 1971 roku i American Skylab w 1973 roku) i satelity mające na celu dostarczenie danych dotyczących powierzchni i zasobów ziemi (począwszy od amerykańskiej serii Landsat w 1972 roku). Począwszy od 1980 roku amerykańskich promów kosmicznych zostały wykorzystane do uruchomienia satelitów z orbity. Były one również wykorzystywane jako baza, z której do naprawy satelitów na orbicie i jako pojazd do powrotu satelity do ziemi. Największa
W 1990 roku, ważne nowe aplikacje satelitarne zawarte wykorzystania satelitów Global Positioning System nawigacji cywilnej i wiele zastosowań dla komunikacji, takich jak telewizyjnych i szerokopasmowego dostępu do Internetu Bezpośredni transmisję satelitarną połączeń. W 2000 roku Międzynarodowa Stacja Kosmiczna otrzymała pierwsze załogi. Największa
