Wyobraźni, proces myślenia, w którym doświadczenia z przeszłości są uporządkowane, tworząc nowy obraz psychicznego. Prosty pamięci nie jest wyobraźnia. Na przykład, osoba może pamiętają grę w tenisa i radość wygrywając go. Jeśli ta pamięć jest następnie wykorzystywany jako bodziec do realizacji, jak szczęśliwy on lub ona będzie wygrać turniej mistrzowski, osoba wyobraża sobie Największa
Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa rodzaje wyobraźni:. Bierne i konstruktywne. Osoba, która marzy o wygraniu meczu tenisowego przeżywa pasywnego wyobraźnię. Jeśli jednak pamięć o poprzednich grach służy do wypracowania nowych technik do udanej gry, gracz zatrudnia konstruktywnego lub twórcze, wyobraźnię. Marzenia doświadczył podczas snu są zazwyczaj charakter bierny, ale niektóre osoby mają marzenia, które prowadzą ich do rozwiązania problemów, lub do produkcji dzieł sztuki. Największa
Jest prawdopodobne, że wszystkie istoty ludzkie są zdolne do niektórych rodzajów konstruktywnej wyobraźni. Kucharz zatrudnia taką wyobraźnię podczas tworzenia nowej potrawy, łącząc znane składniki, w nowy sposób. Ale ten rodzaj wyobraźni twórczej, która produkuje przełom naukowy, wiersz lub symfonię jest stosunkowo rzadkie. Największa
Świadomie przypomniał doświadczenia nie są jedynymi, które stosowane w wyobrażając sobie. Nieświadome wspomnienia i emocje łączą się potężną siłą w kształtowaniu nowych koncepcji. Ponieważ jednostka nie zawsze zdaje sobie sprawę z tego życie, nowy obraz lub pomysł może wydawać się, przychodzą na myśl jako inspirację z zewnętrznego źródła. Największa
Nauczyciele uważają, że konstruktywna wyobraźnia może być stymulowany przez dzieci bogatych i daje sens wzruszenie religijne. Niektóre z tych doświadczeń mogą pochodzić z książek i zajęć w klasie. Inne doświadczenia stymulujące są konstruktywne zabaw; odpowiednie zadania; zwiedzanie takich miejsc jak muzea, biur i fabryk; i spacery z przewodnikiem po ulicach miast i drogach krajowych. Największa
Małe dzieci często mylą wspomnienia z rzeczywistych doświadczeń z wyimaginowanych doświadczeń i dotyczą wyimaginowanych zdarzeń, jak gdyby były fakty. Takie historie nie są uważane za kłamstwa, a normalne dziecko bardzo wcześnie dochodzi do zrozumienia różnicy między rzeczywistością a wyobraźnią. Największa