Trzecie badanie niewydolności serca u pacjentów w wieku 65 lat i starszych w porównaniu z grupą 651 chorych, którzy przyjmowali leki moczopędne z grupa 651 pacjentów, którzy nie przyjmujących leki moczopędne. Wyniki wykazały, że przewlekłe moczopędne używanie wiązało się z istotnie zwiększonym ryzykiem hospitalizacji i śmierci w szerokim spektrum osób starszych z niewydolnością serca. Największa
Związek między moczopędne użytkowania i ryzyka zgonu u pacjentów z niewydolnością serca, którzy mają Ciężka postać choroby nerek zwanej niewydolnością nerek badano przez naukowców w ostrej niewydolności serca Krajowy Rejestr Zdekompensowana (przylegają), największy na świecie rejestr niewydolności serca. ADHERE zawiera zbiór danych dotyczących pacjentów z niewydolnością serca wraca do 2001 i posiada dane na 105.000 pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca (stan, w którym serce nie jest w stanie utrzymać właściwą cyrkulację krwi). Największa
W tym Analiza pacjentów podzielono na dwie grupy: i bez niewydolności nerek. Niewydolność nerek mierzono za pomocą testu stężenie kreatyniny w surowicy - pacjentów ze stężeniem kreatyniny 2,0 miligramów na decylitr lub wyższej uznano za niewydolność nerek. Około 70 procent pacjentów w obu grupach otrzymali przewlekłe moczopędnymi. Największa
W badaniu stwierdzono, że zarówno niewydolność nerek i moczopędne używanie wiązało się z wyższymi śmiertelności i dłuższych pobytów w szpitalu. Pacjenci z niewydolnością nerek, którzy brali leki moczopędne miał śmiertelności 7,8 procent, podczas gdy ci, którzy nie przyjmowali leki moczopędne miał śmiertelność 5,5 proc. Podobnie, u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, którzy brali leki moczopędne miał śmiertelności 3,3 procent, podczas gdy ci, którzy nie brali leki moczopędne miał śmiertelność 2,7 proc. Największa
Pacjenci z niewydolnością nerek największym w rejestrze przestrzegać którzy otrzymywali długoterminowego leczenia moczopędnego doświadczonych najwyższe wskaźniki śmiertelności. W każdym stopniem upośledzenia czynności nerek, u pacjentów otrzymujących długotrwałe leczenie moczopędne miał wyższą śmiertelność niż tych, którzy nie otrzymywali leki moczopędne.
