W obrzydzeniem, Liga Kobiet Wyborców narażone memorandum i zrezygnował z gospodarzami debat prezydenckich, powołując się na " oszustwa w amerykańskiej wyborcy " prowadzone przez dwóch głównych partii [Źródło: PBS]. Aby wypełnić pustkę pozostawioną przez LWV, Demokraci i Republikanie stworzyli wspólną organizację non-profit ponadpartyjne Komisji na Debaty prezydenckie (CPD). Największa
CPD jest jedyną organizacją pozwoliło na organizację debat prezydenckich. Harmonogramy go od trzech do czterech debat, które odbyły po konwencji nominacji, w tym co najmniej jednej debaty na wiceprezydenta. Zazwyczaj na rok przed rozpoczęciem debaty, lokalizacje (w tym innych lokalizacjach) i moderatorzy są ogłaszane. Partia debaty podczas prawyborów i tych posiadanych przed konwencje są często nazywane debat prezydenckich, ale oni nie są oficjalne, chyba że CPD jest zaangażowany, nawet jeśli te kampanie mają podobne umowy z sieci hosting i nadawanie debaty CPD. Największa
W 1992 roku, Partia Reform kandydat Ross Perot miał rating siedem procent w sondażach przed prezydenckich debat. W dniu wyborów, Perot miał 19 procent głosów, największy w historii skok na kandydata na prezydenta [Źródło: PBS]. Udowodnienie sobie zagrożenie dla innych kandydatów, kampanie Dole i Clinton wykluczyć go z debat prezydenckich przez CPD, gdy znów pobiegł w 1996 roku Perot później pozwany głównych sieci telewizyjnych za niestosowanie się do przyznania mu tyle samo czasu, ale ponieważ Federalne komunikacyjnym (FCC) zmienił postanowienie w 1975 roku, Perot stracił garnitury [Źródło: FCC]. Największa
Fallout Perot jest z wykluczeniem z debat ilustruje jedna z podstawowych usług CPD zapewnia dwóch głównych partii. To działa jak tarcza. Pomimo demokraci i republikanie sporządzanie protokołów ustaleń i decydowania, kto może wziąć udział, jest to, że publicznie CPD wydaje decyzj
