Górna Kanada, który był anglojęzyczny, liczyło około 20.000.; Dolna Kanada, głównie francuskojęzycznych, miał około sześć razy więcej. Nie jest częścią kolonii Kanadzie i rozwija oddzielnie, były brytyjskie kolonie wzdłuż atlantyckiego wybrzeża-Nowej Szkocji, Nowego Brunszwiku, Wyspa Księcia Edwarda i Nowej Funlandii-i Ruperta Land, terytorium na zachodzie posiadanych przez Kompania Zatoki Hudsona. Największa
Łączna populacja Brytyjski America-North imię zbiorowej dla wszystkich brytyjskich posiadłości w tym, co jest teraz Kanada-było około 250.000 w 1791 roku o 140 tysięcy były pochodzenia francuskiego i brytyjskiego pochodzenia 110,000. Ponadto, było około 200 tysięcy Indian. Największa
Przez dziesięciolecia przetrwanie Brytyjskiej Ameryki Północnej nie był pewien. Wojny rewolucji francuskiej i wojen napoleońskich były zagrożeniem dla rządów brytyjskich, ponieważ miesza nadzieje francuskich Kanadyjczyków do wznowienia powiązania z Francji, a także jakie zagrożenia francuskiej inwazji lub blokady gospodarczej. Największa
Również zagrożenie dla bezpieczeństwa brytyjskiej Ameryce Północnej były projekty ekspansjonistów w Stanach Zjednoczonych, którzy oglądali ich mniej zaludnionej północnej bliźniego jako możliwe źródło taniej ziemi i dużych zysków. Po wybuchu wojny w 1812 roku, między Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanię, Stany Zjednoczone liczyło około 6.000.000; Brytyjska Ameryka Północna, około 500 tysięcy. Największa
W czasie wojny, inwazji wojsk Stanów Zjednoczonych, zarówno Górny i Dolny Kanada i kilka walczono. W 1812 roku siły amerykańskie zostali odparci przez wojska pod dowództwem generała Sir Isaac Brock w Queenston Heights. W 1813 roku Amerykanie zaatakowali i spalili Jork (obecnie Toronto), stolicy Górnej Kanady. Niejednoznaczne i krwawa bitwa toczyła się w Lane Lundy na Półwyspie Niagara w lipcu 1814 roku Chociaż wojna zakończyła się w grudniu 1814 roku, stra
