Theodore Roosevelt uważał, że dyrektor naczelny powinien być agresywny liderem w obu spraw zagranicznych i krajowych. Po wykonaniu trzech i pół roku, które pozostały kadencji McKinley, w Roosevelt został wybrany na prezydenta w jego prawo w 1904 roku
Na początku swojej administracji Roosevelt nakazał rządowi, aby ścigać wiele trustów i zdobył tytuł "zaufania buster". Nie sprzeciwia się wzrostowi uprzemysłowienia, ale czuł, że nadzór rząd czujni nad wielkim biznesem było istotne dla interesu publicznego. W ten sposób sprzymierzył się z postępującego skrzydła Partii Republikańskiej. Największa
W 1902 roku Roosevelt zmusił właścicieli największych kopalń węgla antracyt zgodzić rozstrzygać płac i innych potrzeb swoich pracowników, którzy byli na strajku. To był pierwszy raz, że prezydent stanął po stronie robotników. Roosevelt wierzył, praca, biznes i społeczeństwo były uprawnione do tego, co nazywa się "kwadrat sprawa." Największa
Gdy w 1903 roku Panama zbuntowali się przeciwko Kolumbii, których był częścią, Roosevelt poparł rewolucję od zaraz uznając nową republikę. W zamian, Panama udzielone Stanom Zjednoczonym prawo do budowy kanału w poprzek Przesmyku Panamskiego, koncesja Kolumbia odmówił zrobić. W tym samym okresie, Stany Zjednoczone wpływ na narody Karaibów został znacznie rozszerzony. Największa
polityka zagraniczna Roosevelta było "mówić cicho i nosić duży kij" -to uniknąć począwszy problemy, ale być przygotowane do użycia siły, jeśli wystąpiły problemy , Jego ulubionym "duży kij" -the US Navy, został wyświetlony w rejs 1907/09 dookoła świata Wielkiej Białej Floty (statki zostały pomalowane na biało). Największa
W tym czasie Stany Zjednoczone były ważnym mocarstwem i Roosevelt użył prestiż w celu rozstrzygania sporów zagranicznych. On otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1906 za jego zorganizowanie wynegocjowanego rozstrzygnięcia wojny rosyjsko-japońskiej (1905). On pomógł złagodzić kryzys wśród mocarstw europejskich, przekonując Francję do udziału w konferencji w Algeciras (1906), zwany do rozliczenia różnic ponad Maroka. Największa
Ochrona zasobów naturalnych stał się głównym polityka rządu w czasie administracji Roosevelta. Miliony akrów ziemi własnością rządu zostały wstrzymane ze sprzedaży do prywatnych interesów, aby zapobiec temu, co Roosevelt nazwał "marnotrawstwa" lasów i minerałów narodu. Ekspozycja niehigieni
[1] 