Ale w 1960 roku, w tym samym czasie amerykański ruch praw obywatelskich eksplodował walka podniósł się dramatycznie. Zupełnie czarny Afrykański Kongres Narodowy (ANC), którego Nelson Mandela był prominentnym członkiem, a Pan-Africanist Kongres (PAC) grał główne role. Obie organizacje zachęcał skoordynowane, szerokie, spokojne odporność na Afrykanerskiego ucisku [źródło RPA Historia Online]. Największa
początkowo pokojowy protest w 1960 roku okazał się punktem zwrotnym w walce o wolność. W marcu tego roku, w miejscowości Sharpeville, tysiące czarnych Afrykanów opuścili swoje wymagane księgi karnetów w domu i udał się na posterunek policji, aby włączyć się w. Kiedy policja otworzyła ogień do tłumu, 69 osób zginęło, a setki były rannych [źródło: BBC]. Największa
W bezpośrednim następstwie, rząd Południowej Afryki zakaz zgromadzeń publicznych, a wkrótce zakazane zarówno ANC i PAC [źródło: BBC].
Obie organizacje, zamiast zeszła do podziemia. Założyli skrzydła wojskowych, AKN prowadzony przez Mandeli, a przeprowadzona w stylu partyzanckie ataki na obiekty i projektów rządowych [źródło: Byrnes]. W 1963 roku Mandela, a 10 innych zostało sądzony za spiskowanie przeciwko rządowi i skazany na dożywocie, gdzie pozostaną przez prawie 30 lat [źródło: Linder]. Największa
Wszystko to zostało zgłoszone na i skazany na zewnątrz Afryka Południowa. Nadal, pomimo rosnących niepokojów krajowy i międzynarodowy apel o reformy polityki apartheidu pozostał na swoim miejscu [Źródło: MSU]. Dwa połączone wydarzenia w połowie 1970 roku, jednak będzie mocno osadzona w ruchu, choć powoli, ewentualny upadek apartheidu za Największa
Po pierwsze, w 1976 roku, kolejny pokojowy protest. Tym razem, tysiące studentów w miejscowości Soweto zebrali się, aby stanąć przed nowym prawem podejmowania Afrikaans język nauczania szkoły podstawowej w czarnych górnych, pomimo faktu, że kilka czarnych uczniów i nauczycieli były biegły w nim. Gdy policja otworzyła ogień do grupy uczniów chodzących do protestu, dwoje dzieci zostało zabitych; oraz w kolejnych zamieszek, które wybuchły w całej Republice Południowej Afryki, gdzieś między 575 a 3000 osób zostało zabitych przez policję [Źródło: MSU]. Największa
Jak w następstwie masakry Sharpeville rząd szybko rozbiły czarne organizacje polityczne, które od roku 1976 ujęte Organizację wpływowego South African Studentów (Saso), kierowanego przez Steve'a Biko studentów medycznych