Pompeii starożytnego rzymskiego miasta nad Zatoką Neapolitańską 15 mil (24 km) na południowy wschód od Neapolu w pobliżu południowego podnóża Wezuwiusza. W wybuchu Wezuwiusza w 79 rne Pompei został pochowany w skały wulkaniczne i popiół. Jej istnienie zostało całkowicie zapomniane w ciągu kilku pokoleń. Strona została odkryta w 18 wieku, a wykopaliska rozpoczęto. Dlatego, że leżał w nienaruszonym stanie i chronione przed czynnikami od czasów katastrofy, Pompeje dał światu swój najbardziej dokładną wiedzę o tym, jak rzymskie miasto wyglądało i jak żyli jego mieszkańcy. Największa starożytnych Pompejów
rozwój miasta
Pompeje została założona w Pre-Roman okresie przez Oscans, i przyszedł później pod panowaniem Etrusków i Samnici. To była portem morskim, chociaż teraz jest o dwie mile (3 km) od brzegu, i dobrze prosperującym miastem targowym. Wino, warzywa, oliwa z oliwek, i pumeks to główne produkty. Jako miasto coraz większe nowe ulice zostały ułożone we wzór rusztu. Zostały one wykonane tak wąskie, jednak, że tylko jeden koszyk mógł przejść wzdłuż nich. W końcu, jak handel kwitnie, miasto stało się tak ciasno, że małe domy zostały zbudowane na terenie dużych i sklepy zostały zbudowane na bokach ulicznych rezydencji prywatnych. Największa
W pierwszym wieku pne Rzym dał się panem całego regionu. Rzymski generał Sulla osiadł jego weteranów wojskowych w Pompejach, i to szybko stał latinized. Amfiteatr, nowe łaźnie publiczne, dwa teatry i świątynie bóstw rzymskich zostały zbudowane. Zatoka Neapolu stał się popularnym kurorcie dla cesarskiego Rzymu, a wiele nowych, luksusowe wille zostały zbudowane w Pompejach. W tym czasie miasto zostało zniszczone, populacja wynosiła około 20.000. Największa Domy
Pompeiian domy zostały zbudowane z kilku okien i dwóch wewnętrznych sądów, na którym wszystkie pokoje otwartych. Jeden sąd, atrium, był zadaszony wyjątkiem dziury w centrum, przez które woda deszczowa odprowadzana do płytkiego zbiornika w podłodze. Drugi sąd, perystyl, był większy, z kolumnowym galerii na wszystkich czterech stron. Otwarta powierzchnia centrum był ogród, ozdobiony fontanną i rzeźbami. W czasach rzymskich wody rurami do domu. Największa
domy zostały urządzone w różnych kolorach, z mozaikami i freskami ściennymi. Wiele malowideł ściennych były wysokiej wartości artystycznej. Ulubionymi przedmiotami były działania bogów i bogiń. Płaskorzeźby stiukowe tych b
[1] 