patrycjusza i Plebeianthe dwa zlecenia lub zajęcia, wolnych mieszkańców w starożytnym Rzymie. Patrycjusze byli dziedziczna arystokracja. Wśród najwybitniejszych arystokratycznych rodów (klany) były w Fabii, Cornelii, Julii i Claudii. Plebs były zróżnicowane grupy w tym rodzimych chłopów, robotników i kupców, jak i mieszkańców państw włoskich wchłaniane przez Rzym. Są one znacznie liczniejsze patrycjuszy. Największa
Pierwotnie tylko patrycjusze może głosować ani pełnić funkcji publicznych. Małżeństwa między zamówień były zakazane. W 494 przed naszą erą plebs zdobył prawo wyboru własnych oficerów, trybuny. Stopniowo wszystkie ograniczenia zostały usunięte, aw 287 roku pne zespół plebejski (comitia populi tributa) otrzymał prawo do przekazania praw. Największa
Po tej dacie różnicę między patrycjusz i plebejusz stał się mało ważne. Osoby o senatorskich szeregowych potomków senatorów, zostały uznane za szlachty. Wiele plebejskie rodziny były senatora rangi. Następny znaczenia były equites (rycerzy), którzy byli biznesmeni. Juliusz Cezar otrzymał prawo do tworzenia nowych patrycjuszy w czasie jego rządów (49-44 pne), a następnie cesarze rzymscy ten zwyczaj. Konstantyn Wielki (cesarz, 312-37 AD) wykonane patrycjusz osobisty tytuł honorowe za wybitne zasługi. Wczesnośredniowiecznego papieże dała tytuł patrycjusza do wybitnych osób. Największa