W 1920 roku, za rządów Benito Mussoliniego, program ustawicznego wykopu rozpoczęto pod kierunkiem Amadeo Maiura. Zamiast usuwania dzieł sztuki i małych obiektów do muzeów, starano się zachować ruiny nienaruszone, gdyż były one znalezione. Cały teren został zbadany, a ponad połowa miasta została wykopana. Największa
kopania w reżyserii Giuseppe Fiorelli, czołowego włoskiego archeologa tego okresu. Okazało się, że Pompeiians, którzy zginęli podczas popiół spadał miał formę wilgotnego popiołu utworzony o nich, że suszone i odbędzie się jego kształt jak gipsu. Poprzez pompowanie tynku do pustych form, gdzie ciała leżały archeolodzy uzyskali dane, które pokazują każdy szczegół wyraz twarzy i postawy, a także szczegóły dotyczące odzieży osoby były na sobie i wszelkich przedmiotów, które nieśli. Największa
