Niektórzy biolodzy, patrz jednak ma powodu do obaw. Twierdzą oni, że wiele płazów spadek populacji są tylko naturalne wahania. Niektórzy naukowcy również pytanie, czy wady są naprawdę rośnie wśród płazów. Zwracają uwagę, że deformacje w żaby zostały zgłoszone już w 1800 roku
Naukowcy brali udział w wielu badaniach w 1990 roku, aby dowiedzieć się, co. - Jeśli w ogóle - dzieje się płazów. Do roku 1998, badania te odkrył kilka ważnych wskazówek, które pomogły badaczom lepiej zrozumieć ten płazów tajemnicę
żab, ropuch, a ich Kin Największa
Istnieje ponad 4000 gatunków płazów w trzech głównych grupach.: żaby i ropuchy (3500 gatunków), salamandry i traszki (350 gatunków), a caecilians (patrz SIL uns EE) (160 gatunków). Żaby i ropuchy mają krótkie ciała tailless z długich tylnych nogach. Wynoszą one długość od 1 cm (0,4 cala) do 35 cm (14 cali). Ropuchy różnią się od żab się o chropowatą skórę i spędzają większość swojego życia na lądzie. Większość żaby i ropuchy składają jaja w wodzie. Kijanki (the wodnych etap żab i ropuch) rozwijają się z tych jaj i żyją w wodzie, dopóki rośnie nogi i staje dorosłych lądowych. Wiele żab, jednak nadal spędzają dużo czasu w okolicach wody. Największa
Salamandry i traszki mają długie organów z ogonami. Wynoszą one długość od 3 cm (1,2 cali) do 160 cm (63 cali). Chociaż większość salamandry i traszki mają dwie pary kończyn, niektóre formy wodne nie mają tylne kończyny i tylko małe kończyny przednie. Caecilians są limbless, płazy wormlike znalezione przez tropikach. Wynoszą one długość od 7 cm (2,8 cala) do 150 cm (59 cali). Niektóre gatunki składają jaja, podczas gdy inni rodzą ich potomstwa. Największa
Społeczność naukowa pierwszy zaczął dowiedzieć się o populacji płazów spada na Pierwszym Światowym Kongresie Herpetology [badaniem gadów i płazów], która odbyła się w Canterbury, Anglia w 1989 roku David Wake, dyrektor Muzeum Zoologii Kręgowców na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, przedstawił dowody malejących populacje żab w środkowej i północnej Kalifornii. W 1990 roku, międzynarodowa grupa około 40 biologów zebranych w Irvine w Kalifornii, w celu omówienia wyników badań. Jako naukowcy wymieniali informacje, stało się oczywiste, że im płazów zaginięcia były zjawiskiem globalnym. Najbardziej niepokojące było to, że płazy rozwoju Wydawało się, że zn
