System Bell był rząd usankcjonowane monopolu, który działa bez poważnej konkurencji z 1913 do 1982 r.. Biegła przez ogólnopolską sieć stacjonarny z obsługą w lokalnym zamian dostarczonych przez siedem regionalnych holdingów Największa
Dzięki serii pozwów początku antymonopolowych, AT &. T był ograniczony do kontroli nie więcej niż 85 procent Amerykański rynek telefon. W ramach tego rynku, konsumenci nie miał wyboru, aby korzystać z usług i sprzętu oferowanego przez AT & T. Do 1975 roku, to było bardzo trudne do nawet kupić telefon od kogoś innego niż " Ma Bell " . [źródło: Bell systemu Memorial] Największa
W 1974 roku amerykański Departament Sprawiedliwości złożył pozew antymonopolowy przeciwko AT & T, który został ostatecznie rozstrzygnięty w 1982 roku Pozew spowodowało zbycie AT & T jego siedem regionalnych spółek holdingowych, tworząc siedem niezależnych lokalnych firm telefonicznych wymiana i pozostawiając AT & T z działalności dalekobieżnym. Te nowe lokalne firmy telekomunikacyjne były nazywane Regionalnego Bell Firmy operacyjny (RBOCs). Znany również jako dziecięce Bells, są to:
Ale nawet ten nowy układ nie wystarczy, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie firmy i konsumentów do większej konkurencji na rynku telekomunikacyjnym. W 1990, było jasne, że komputery i dane sieci reprezentowane kolejny wielki możliwość finansowego w telekomunikacji. Dziecko Dzwony chciał rozszerzyć swoją działalność oferuje długodystansowych oraz serwis internetowy wraz z lokalnego serwisu. Więcej przedsiębiorców chciał rozpocząć nowe firmy oferujące podobne usługi po lepszych cenach. Naciski na rynku doprowadziła do zamiatania ustawy Prawo telekomunikacyjne z 1996 roku
W tym przełomowym aktu prawnego przez Federal Communications Commission (FCC), dziecko Dzwony mogli zaoferować dalekobieżnych i dostęp do Internetu w zamian za dzielenie ich sieci o nowej konkurencji. Ustawa z 1996 roku Telekomunikacja m
