Oczywiście, fizycy nie dokładnie szuka jakiegoś uniwersalnego syropem klonowym, że my wszystko było pływanie w nie zauważając. Raczej były poszukiwania cząstek, które mogą tworzących pole Higgsa, i myśleli, że ich wyszukiwarka może odnieść sukces, czy może po prostu odtworzyć warunki tuż po Wielkim Wybuchu. W tych warunkach, możemy zobaczyć, jak takie rzeczy jak kwarki i leptony latały i jeśli coś jak Higgsa również został stworzony, aby zapewnić masę, która pozwala im zlepiają się cząstek kompozytowych jak protonów [Źródło: STFC]. Największa
Wielki Zderzacz Hadronów jest jak torze NASCAR na roje protonów wyścigów (i niektórych ciężkich jonów, zbyt). Protony te zip w przeciwnych kierunkach po prawie 17 mil (27 kilometrów) kręgu i wpadają na siebie miliony razy na sekundę [Źródło: Greene]. Gdy kolidują kompozytowe cząstki wyrzucone do swoich mniejszych części - kwarków i leptonów. Energia, która jest tworzona pozwoli nam zobaczyć, naprawdę, naprawdę ciężkie cząstki utworzone w kolizji Największa
Oto gdzie zaczynamy ". Zobacz " takie rzeczy jak bozon Higgsa. Czujki w LHC pomiaru energii i ładunku cząstek, które Firework się z proton. Czujki są kurczące fiołki - największy w LHC jest 82 stóp (25 metrów) wysokości i równie szerokie. Muszą być tak duży, ponieważ gigantyczne magnesy są używane do krzywej ścieżki cząstki
Jeśli krzywa ścieżkę cząstek w polu magnetycznym, możemy zobaczyć, jak reagują różnie - jedne z naprawdę dużym pędem nadal będzie w prostej linii, te o mniejszym rozmachem będzie spirala szczelnie [Źródło: CERN]. Więc tempo jest pomocne informacja, że naukowcy i fizycy mogą studiować, gdy zastanawiając się nad tożsamością danej cząstki. Największa
Śledzenie urządzenia w detektory są poręczne, też. A zapisy elektroniczne urządzenie śledzenia sygnałów, że cząsteczki pozostawiają w tyle, jak świst przez detektor, co z kolei pozwala na komputer, aby graficzną reprezentację ścieżki tych cząstek.
Kalorymetry w detektorach również pomóc w identyfikacji. Kalorymetru mierzy energię cząstki traci w wyniku zderzenia i wchłania cząsteczki w detektorze. Fizycy mogą następnie studiować promieniowania emitowanego z cząstek, co pomaga im określić kilka bardziej unikalnych identyfikatorów dla poszczególnych cząstek [Źródło: CERN]. Największa
Ale co to bozon Higgsa wygląda? Cóż, nienawidzę cię rozczarować, ale chodzi
