W lipcu 2012 roku, cały świat stanął twarzą w twarz z Higgsa:? Świecący, mało światła, które tańczyły w całej naszych ekranach jak Tinker Bell. Czekaj, to nie jest w porządku Największa
Podczas gdy fizycy skakał z radości na ". Zobacz " bozon Higgsa - to nieuchwytne cząstki, które komponuje się z polem Higgsa, która pozwala uzyskać masę cząstki - prawda jest taka, że rzeczywiście widział całe mnóstwo liczb, wykresów i danych ogólnych, które powiedział im, że wykryto bozon Higgsa. I nawet mówiąc, że to " wykryty " zasługuje na wyjaśnienie. Największa
Jak informowaliśmy, zebrane dane było na poziomie 5-sigma pewności. Może słyszałeś, że " 5-sigma " wskazane było jedno w 3,5 mln przypadek słynny Higgsa nie istnieje. Ale nie tak szybko. Jak w przypadku wielu wiadomości fizyki, jest to bardziej skomplikowane. Poziom ufności pięć sigma rzeczywiście oznaczało, że nie było jednego w 3,5 mln szansa, że nawet jeśli nie ma cząstek Higgsa istnieje, pracownicy CERN widzieliby takie same wyniki. Innymi słowy, jest jeden na 3,5 mln przypadek, że eksperyment znaleźć Higgsa będzie pochodzić z wyników, które zdawały się to potwierdzać, nawet jeśli nie ma takich cząstek istniał. Największa
Jeśli więc naukowcy w CERN (the Europejska Organizacja Badań Jądrowych) nie spodziewaliśmy się zobaczyć coś, co przypominało rekwizyt w produkcji scenicznej " Piotrusia Pana, " co oni szukają? Przez długi czas, fizycy zaskoczony faktem, że cząstki jak elektrony i kwarki miał masę. To nie były ciała zawstydzanie małe kulki, które składają się atomy i cząsteczki; to było tylko, że ich matematyczne reprezentacje symetrycznym wszechświata tak naprawdę nie działa, chyba że cząstki były bezmasowych [Źródło: Greene]. Największa
Peter Higgs, a niektóre z jego kolegów fizyków miał pomysł. Zamiast próbuje dowiedzieć się, jak wszystkie te równania mogą być modyfikowane i przeznaczony do pracy z ładunkiem masowym cząstek, dlaczego nie zachować matematyki i dodać założenie, że cząstki działają w dziedzinie, która wywiera na nich opór? Jeśli tak było, moglibyśmy znaleźć substancję, w tym " pola " które dodaje się do masy cząstki, tworząc opór. Wyobraź sobie muchę brzęczenie w powietrzu; to skompresowanie wzdłuż dobrze, dopóki nie napotka silny przeciwny wiatr. Nagle nasza szybka, mała mucha czuje si
[1] 