Teoria Kwantowa teoria, że energia promieniowania jest emitowana (oddawane) i wchłaniane w jednostkach lub kwanty, a nie ciągłym strumieniem. Teoria kwantowa zrewolucjonizował fizyki na początku 1900 roku; jego wprowadzenie jest często uważany za początek nowoczesnej fizyki. Teoria kwantowa zainspirowała niektóre z najbardziej błyskotliwej pracy naukowej w 20 wieku, a liczba Nagród Nobla przyznano za osiągnięcia związane z teorią. Największa
Max Planck, niemiecki fizyk, wywodzi się z teorii kwantowej w 1900. Niektóre badania, które zostały wykonane z energii promieniowania doprowadziła Plancka do wniosku, że energia emitowanego promieniowania nie jest w stałym strumieniem, jak woda z węża, ale w kawałkach, lub jednostek (które nazwał kwantami), takich jak pociski z karabin maszynowy. Jego teoria, zaskoczył świat naukowy, który przyjął koncepcję fizyki klasycznej, że emisja i absorpcja energii, podobnie jak wszystkie inne procesy fizyczne, odbywa się w sposób ciągły. Największa
W 1905 roku Albert Einstein pomógł ustalić kwant Teoria jego objaśnienie fotoelektrycznego-wyrzucania elektronów z powierzchni metalu pod wpływem światła. Einsteina wykazało, że energia świetlna jest skupiona w cząstek podobny kwantów. (Zgodnie z fizyki klasycznej, energia fali świetlnej, jak energia fali wody, powinny być równomiernie rozłożone na fali.) Dziś fizycy zazwyczaj traktują światło jako fala procesów, które obejmują jego przekazanie, jak i kwantów, zwany fotony, w procesach, które obejmują jego emisji lub absorpcji. Największa
teoria kwantowa doprowadziła do ważnych odkryć dotyczących Photoelectricity, fotochemii, konkretnych biegach ciał stałych i strukturze atomów i niektórych działań atomów i do wielu innych Wnioski o materii i energii. Nauka, która odnosi się do teorii kwantowej do materii nazywa kwant lub fala, mechanikę. Największa