W 1968 roku, Ekwador założona Służby Parku Narodowego Galapagos (PNB) do realizacji celów ochronnych określonych przez CDR i nadzorować Galapagos National Park. W 1986 roku rząd ustanowił Galapagos zasobów morskich Reserve. Rezerwat składa się z ponad 70.000 kilometrów kwadratowych (27.000 mil kwadratowych) w wodach otaczających wyspy, zdefiniowane przez 28 km (17 mil) granicy. W listopadzie 1996 roku, Narodowy Instytut Ekwadoru dla leśnictwa i Parków Narodowych oświadczył rezerwatu morskiego część Parku Narodowego Galapagos. Nie jest dozwolone połowy komercyjne w strefie, a tradycyjne rybołówstwo jest dozwolone tylko w niektórych częściach. Ponadto przepisy regulują wielkość i rodzaj ryb i stworzeń morskich, które mogą być podjęte, aby młodzi i odtwarzania członkowie gatunku pozostaje zapewnienie długoterminowego przetrwania życia morskiego wysp. Wielu ekologów w połowie 1990 roku utrzymywał jednak, że rząd federalny nie odpowiednio patrolowania i egzekwowania przepisów rezerwatu morskiego. Ekologów nadzieję, że National Park Service byłby w stanie lepiej egzekwować istniejące przepisy. Największa Galapagos staje się Światowego Dziedzictwa UNESCO Największa
Nie było innego wsparcia dla ochrony Galapagos, jak również. W 1978 roku Komisja Światowego Dziedzictwa UNESCO wyznaczone w Parku Narodowym Galapagos na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, uznając park jako unikalny obszar naturalnego znaczenie. W grudniu 1996 roku przedstawiciele Światowego Dziedzictwa Komisji wyrazili zaniepokojenie problemami środowiskowymi parku. Komisarze stwierdził, że jeśli rząd Ekwadoru przyjmuje środki w celu zwalczenia rosnącej migracji osadników do parku, wprowadzenie nowych gatunków do wysp i niszczenie przyrody przez rybaków, wyspy zostaną umieszczone na Listę światowego dziedzictwa UNESCO . Miejsca zagrożone Lista Największa ważne kroki na przyszłość
Johannah Barry, dyrektor wykonawczy CDF, zgadza się z Komisją w sprawie Światowego Dziedzictwa trzech najważniejszych problemów, przed którymi stoi rząd Ekwadorska: Największa
