Kosmolodzy byli w ekstazie, gdy wyniki COBE został zgłoszony. Wreszcie naukowcy mieli przekonujących dowodów, że rzeczywiście miało miejsce do lumpiness we wczesnym Wszechświecie wymagane w celu uwzględnienia rozwoju całej struktury widzimy teraz. A kwota bryłowatości została kwota przewidywane przez teorie ciemnej materii Największa
Kolejne pytanie należy odpowiedzieć został:. Skąd to lumpiness pochodzi? Teoretycy zaproponowała szereg pomysłów odpowiedzieć na to pytanie, z czego prawie wszystkie dotyczą zdarzeń, które miały miejsce w pierwszych chwil stworzenia. Najbardziej obiecujące z tych pomysłów jest teoria inflacji, która głosi, że wszechświat przeszedł krótki okres bardzo szybkiego rozwoju na około 10-34 sekundy po Wielkim Wybuchu. W 1980 roku fizyk Alan Guth z Massachusetts Institute of Technology zaproponował teorię, która została później zmodyfikowana przez innych fizyków, w tym Andrei Linde byłego Związku Radzieckiego i Pawła Steinhardtem Uniwersytetu Pensylwanii. Zgodnie z teorią, podczas inflacji, niewielkie różnice w gęstości wszechświata rozwinięte. Teoria przewiduje również, że ciemna materia wszechświata składa się z cząstek subatomowych pozostałe po Wielkim Wybuchu. Największa gorącego lub zimnego ciemnej materii? Największa
Jeżeli cząstki te są naprawdę najbardziej obfite forma materii we wszechświecie, jak mogliby kierować rozwój wielkoskalowej struktury? Kosmologów zaproponowali dwie teorie. Jeden z nich, znany jako gorący ciemnym teorii materii, mówi, że ciemne cząstki materialne szybko poruszających się neutrina z niewielką ilością masy. Konkurencyjna teoria zimna ciemna sprawa jest na podstawie hipotetycznych cząstek zwanych aksjonów lub photinos. Cząstki te są nazywane zimnej ciemnej materii, ponieważ poruszają się bardzo powoli. Największa
Symulacje komputerowe niemal wyeliminowane gorącej ciemnej teorię materii. Z gorącej ciemnej materii, symulacje wykazały, supergromady gazu i neutrin byłby pierwszy ukształtowany, a następnie rozbija się tworząc galaktyki i gwiazdy. Problem z tą teorią jest to, że najstarsze galaktyki możemy zobaczyć dziś nie miałby czasu, aby się rozwijać. Największa
W symul
