amunicja używana bezodrzutowe ma w perforowanego przypadek, aby umożliwić część gazów nośnych uciec do tyłu pistoletu, eliminując odrzutu lub "kick".
Historia
Wczesne Artyleria Amunicja
Proch, mieszanka saletry, siarki, węgla i, znana była w Chinach już w 10 wieku, ale był używany głównie w petardy. Był on używany w czasie wojny w Europie już na początku 14 wieku, kiedy to został załadowany w małej armaty do napędzania kamienie lub metalowe pociski, które zostały użyte w kusze. Największa
O 1350, piłki rzucił ołowiu, brązu lub żelaza wszedł do użytku. Eksperymenty zostały wykonane ładowania armaty z dużą liczbą małych kulek, które rozpraszają nad polem bitwy. Case wtrysku lub pojemnik, składa się z pocisku tego rodzaju umieszcza się w obudowie, lub puszki do załadunku. Kanister był w użyciu już w 1439. Było to szczególnie skuteczne wobec piechoty i jazdy na odległość do 350 jardów (320 m). Późniejsza forma kanister był winogron strzał, który był skuteczny w zakresie do 1000 jardów (900 m). Strzał składał się z winogron od 9 do 60 kul żelaznych zgrupowanych wokół ramki, że złamie się i rozpraszają piłki w pewnej odległości od pistoletu. Największa
Zarówno pojemnik i winogron były szeroko stosowane w okresie od Rewolucji Francuskiej przez amerykańska wojna domowa. Podstawą ogniem artylerii, był jednak kula z litego żelaza.
pociski wybuchowe były wykorzystywane już w 14 wieku. W najprostszej formie zapalnik przewód został umieszczony w otworze nudzić w wydrążonej kuli żelaza. Wydrążony był wypełniony prochem The zapalnik zapłonął gdy pistolet został zwolniony, a opłata pęknięcie rozrzucone fragmenty skorupy. W 1804 roku Henry Shrapnel, Anglii, wynalazł kuliste przypadek zastrzelił-kuli wypełnionej kulkami i ładunku wybuchowego w powietrzu wyruszył przez zapalnikiem czasowym. Kulisty przypadku strzał zaczęto nazywać odłamki. Podczas I wojny światowej odłamków pocisków były powszechnie używane i stanowiły większość ran zadanych przez ogień artyleryjski. Mimo, że odłamki nie było w powszechnym użyciu, ponieważ urazy z fragmentów powłoki są nadal powszechnie zwanej rany odłamków. Największa
Do połowy 19 wieku wszystkie armaty były odprowadzane
