taran, urządzenie do burzenie murów warownych miast i innych miejscach. Wynaleziony przez Asyryjczyków, a była w powszechnym użyciu od czasów biblijnych aż do wynalezienia armaty w 14 wieku. W swojej najprostszej postaci, taran była ciężka belka drewniana równoległa do ziemi na wysokości ramion przez wielu ludzi na każdej stronie. Mężczyźni byłoby kilka kroków z nim nabierać tempa, a następnie katastrofie jego koniec przed drzwiami lub na ścianie. Przedni koniec wielkiej taran często pokryte żelaza w kształcie głowy barana, stąd nazwa. Największa
Największe barany przypominały nowoczesne słupy telefoniczne i były tak ciężkie, że musiał być zawieszony przez lin lub łańcuchów z napowietrznych klatek. Rama została przykryta dachem dla ochrony operatorów z kamieni lub włócznie rzucane z powyższego ścianie. Cały zespół został gorąco w pobliżu ściany lub bramy wroga. Ogromna barana następnie zamachnął się tam iz powrotem, aby pokonać ścianę. Siła takiego barana był tak wielki, że nie może długo wytrzymać ściany jego bicie. Największa