kryterium dla określenia śmierci zawsze pozostawiono lekarzy. Rozpoznanie " mózgu śmierci " Jest to możliwe tylko z powodu możliwości współczesnej medycyny do utrzymania funkcji wspierania organów ciała po mózg nie jest już opłacalne. Ten wspornik z korpusu ma zasadnicze znaczenie dla oceny pacjenta na ewentualne przeżycia i funkcji Zwrot mózgu. Po badaniu mózgu stwierdza, że nie jest już opłacalne jest i nie ma szans na jakiekolwiek odzyskanie funkcji, " śmierci mózgu " stawiana jest diagnoza. Największa
Gdy pacjent spełnia to kryterium lekarza, nic nie można zrobić dla pacjenta. Pacjent może być jeszcze utrzymane fizjologicznie od respiratora, ale nie ma nadziei na odzyskanie dowolnego rodzaju, nawet w stan nieodwracalnej śpiączki. Największa
Mózg pełni wiele funkcji, w tym myśli, ruchu i wszystkich neurologicznych funkcja, która pozwala organizmowi utrzymać ciśnienie krwi, tętno, temperaturę ciała i funkcjonowanie narządów. Gdy umiera mózg, narządy organizmu załamie. Masywne sztuczne środki medyczne musi być uruchomiona, aby utrzymać funkcjonowanie narządów, ale nawet w najlepszych rękach, te interwencje są jedynie środkiem tymczasowym. Największa
Rodziny w mózgu martwego pacjenta musi przepisami federalnymi, mieć możliwość dawstwo narządów. Jeśli rodzina wyrazi zgodę, regionalna organizacja pobierająca narządy jest zaangażowany. Jeśli rodzina odmawia, wentylator mechaniczny, leki i płyny są przerwane, po czym zatrzymuje się serce. Największa Dawstwo Największa
To śmierci mózgowej pacjenta, który jest źródłem żywych narządów do transplantacji. Jeżeli członek rodziny wie, że pacjent chce być dawcą organów, najlepszym sposobem, aby upewnić się, że życzenia pacjenta są honorowane jest dla rodziny, aby zbliżyć się do personelu medycznego o tym. To dlatego narządów organizacje pobierające zapytać osoby, które podpiszą kartę dawcy, aby poinformować ich rodziny z ich życzeniami. Gdy nastąpi inicjowane darowizny rodzina, każdego i wszystkie przeszkody na ulatnia procesu oddawania krwi. Największa
Śmierć mózgu występuje u jednej na każde 200 zgonów szpitalnych (CDC studyjnych, 1986). Jest to dość rza
