Chodźmy oczywisty żart z drogi:? To nie był Al Gore, który wynalazł Internet. W rzeczywistości, Gore nigdy nie twierdził, że to zrobili. W 1999 roku wywiadzie dla CNN Wolfa Blitzer, prezydent ówczesny wiceprezes powiedział, że wziął inicjatywę w tworzeniu Internetu, co oznacza, że jako polityk, którą poparł informatyków, programistów i inżynierów, którzy zbudowali globalnej sieci poprzez ustawodawstwo.
Prawda jest taka, są odpowiedzialne za budowę Internetu grupa ludzi. Po pierwsze, nie były wizjonerzy który sobie wyobrazić, że komputery pewnego dnia komunikować się ze sobą. Wczesne komputery były pojedyncze urządzenia, które brakowało możliwość udostępniania danych, bez dużego wysiłku ze strony użytkowników komputerów. Jeśli chciałeś informacji portu z jednego komputera do drugiego, trzeba było nosić pudełka kart perforowanych lub rolek taśmy magnetycznej. Największa
Ale niektórzy ludzie dostrzec przyszłość, w której komputery mogłyby pracować razem, aby stworzyć dostęp do tego świata Informacje i zapewniają ogromne ilości mocy przetwarzania. Jedną z takich osób był Vannevar Bush, człowiek, który odegrał kluczową rolę w Komitecie Badań Obrony podczas II wojny światowej. Bush napisał w 1945 roku, że informacja będzie odgrywać znacznie większą rolę na wszystkich przyszłych konfliktów w oparciu o doświadczenia II wojny światowej. On również, że ilość informacji generujemy każdego dnia jest ogromna. Jak można zarządzać? Największa
Bush przewidywał automatyczne urządzenie, które może zarządzać informacjami. To było w zasadzie skomputeryzowana biblioteka. Nazwał tę teoretyczną MEMEX silnika. To niekoniecznie sieć komputerów, ale bardziej koncepcyjnego podejścia do rozwiązania problemu zarządzania danymi. Jego pomysły by inspirować przyszłych informatyków, aby znaleźć sposób na zbudowanie prawdziwego urządzenia Memex. Największa
W końcu, rozwój technologiczny złowione do tych wizji ogromnej biblioteki cyfrowej. Co tak naprawdę ustawić rozwój w ruch był amerykański Departament Obrony planu stworzenia sieci rozległej, który pozwoliłby różne komputery z różnymi systemami operacyjnymi w celu wymiany informacji między nimi. Największa
Niejaki JCR Licklider podniósł gdzie Vannevar Bush skończył. Widział również potrzebę nowego podejścia do zarządzania informacjami. Ocenił, że sortowanie informacji objął około 85 procent jego p
[1] 