teorii strun, z fizyki, teorię opisującą najbardziej podstawowych obiektów w przyrodzie jako bardzo małe, jednowymiarowych struktur zwanych ciągów. Tradycyjne teorie w fizyce, w przeciwieństwie do opisu najbardziej podstawowych obiektów w naturze jako cząstek punktowych. Celem teorii strun jest połączenie mechaniki kwantowej (który opisuje zachowanie i siły działające między atomami i pomiędzy cząstek elementarnych) z ogólnej teorii względności (który opisuje siłę grawitacji). Taka wszechogarniająca teoria natury jest czasem nazywany teorię wszystkiego. Najważniejszym udoskonaleniem wykonane w 1990 roku było odkrycie, jak różne teorie strun odnoszą się do siebie. Największa
W supersymetrycznych teorii strun, teorii superstrun, lub ciągów i ich interakcje stanowią podstawę wszelkiej materii i wszystkie siły fizyczne w wszechświat. Elementarne ciągi są teoretycznie wibrować w różnych wzorach, lub trybów wzbudzenia. Specyficzny wzór wibracji elementarnej ciąg określa jednostkę masy lub siły generuje w przybliżeniu taki sam sposób wibracja ciąg skrzypce określa muzyczny dźwięk to czyni. Równania matematyczne wykorzystywane w teorii łańcucha wymaga że świat być utworzone przez co najmniej sześć wymiarów oprócz czterech powszechnie doświadczają wymiarach długości, szerokości, wysokości i czasu. Fizycy nie zgadzają się na charakter tych dodatkowych wymiarów. Największa