Lennard-Jones, John Edward (1894/54) był angielskim fizykiem teoretycznym. Urodził się John Edward Jones w Leigh, Lancashire, w Anglii i był synem kupca. Otrzymał dyplom z matematyki na Uniwersytecie w Manchesterze w 1915 roku Po służbie jako pilot w Royal Flying Corps podczas I wojny światowej (1914-1918), uzyskał tytuł doktora w 1924 roku na Uniwersytecie w Cambridge. On zmienił nazwisko na Lennard-Jones w 1925 roku, kiedy ożenił się z Kathleen Mary Lennard. Największa
Lennard-Jones zajmował stanowiska nauczania w Manchesterze i Cambridge, zanim został czytnik fizyki teoretycznej na Uniwersytecie w Bristolu w 1925 roku i profesora teoretyczna Fizyka tam w 1927 roku teoretyczne fizyków tworzenia prawa i teorie, które są wyrażone matematycznie. Ich pomysły są testowane przez fizyków eksperymentalnych. Największa
Na początku 1920 roku, Lennard-Jones próbował stworzyć formułę, z którego może być obliczone siły między atomami. Wyrażenie matematyczne sił międzycząsteczkowych, które produkowane w Cambridge, nosi jego imię i nadal szeroko stosowane w mechanice statystycznej. Największa
Lennard-Jones pomógł również opracować teorię orbitalnej cząsteczkowej wprowadzony przez amerykański chemik Robert Sanderson Mulliken ( 1896-1986), a on stał się czołowym zwolennikiem tego. Mulliken laureat Nagrody Nobla w 1966 w dziedzinie chemii za teorią, która opisuje rozmieszczenie elektronów w cząsteczkach. Największa
W 1932 roku, Lennard-Jones powrócił do Cambridge, gdzie został pierwszym przewodniczącym chemii teoretycznej. Podczas II wojny światowej (1939-1945), przyczynił się do działań wojennych, zwłaszcza Głównego Inspektora Nadzoru i Badań Uzbrojenia Ministerstwa Zaopatrzenia. Roku otrzymał tytuł szlachecki w 1946 roku
Lennard-Jones stał się głównym z University College of North Staffordshire w 1953 roku został wybrany członkiem Królewskiego Towarzystwa w 1933 roku i otrzymał medal Davy'ego w 1953 roku Od 1948 do 1950 roku, pełnił również funkcję prezesa Towarzystwa Faradaya. Największa