Igora Yevgenyevich Tamm
Tamm, Igor Yevgenevich (1895/71) był rosyjskim fizykiem teoretycznym, który podzielił w 1958 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki z Ilya M. Frank i Pavel Aleksiejewicz Czerenkowa za pracę w wyjaśnianiu promieniowanie Czerenkowa. Największa
Urodzony w 1895 roku we Władywostoku, Rosja, Tamm otrzymał licencjat z fizyki z Uniwersytetu Moskiewskiego w 1918 roku Od 1922 do 1925 roku wykładał na Uniwersytecie JM komunistycznej Swierdłow w Moskwie, a na Uniwersytecie Moskiewskim od 1924 do 1937 roku, gdzie został szefem działu fizyki teoretycznej w 1930 roku uzyskał doktorat w 1933 roku
Tamm poświęcił większość swojego początku badań do teorii kwantowej od rozproszone światło w ciałach stałych. Odkrył, że elektrony więź w pewien sposób na powierzchni krystalicznego ciała stałego, dając tej powierzchni specjalne właściwości. Znany jako "poziomów powierzchni Tamm," odkrycie miał wielki wpływ na rozwój urządzeń półprzewodnikowych, zwłaszcza tych z półprzewodników. Największa
W połowie 1930 roku, kolega Tamm, w Czerenkowa, badane zjawisko, że gamma Promieniowanie przechodzi przez ciekłym medium wytwarzany blado niebieskie światło. Czerenkowa był w stanie określić kilka właściwości promieniowania, który jest znany jako "promieniowanie Czerenkowa", ale nie był w stanie wyjaśnić jego pochodzenie. Największa
Tamm i Frank teorię, że obiekty nie mogą podróżować szybciej niż prędkość światła w próżnia, ale może to zrobić w innych mediach. Udowodnili matematycznie, że promieniowanie gamma przechodząc przez ciecz, które tworzą elektrony emitują falę, który rozprzestrzenia się z góry promienia gamma. W cieczy, gdy prędkość fali emitowanych elektronów przekracza pewną określoną wartość, niebieskie wyniki żarowe. Największa
Tamm był dyrektorem teoretycznej części PN Lebiediewa Instytutu Fizycznego w Moskwie od 1934 roku aż do śmierci w 1971 roku . W tym czasie robił badania na temat fizyki jądrowej i cząstek elementarnych. On również zbadane fizyka plazmy, która jest kluczowa dla rozwoju kontrolowanych reakcji syntezy termojądrowej. Największa