Na podstawie tych danych, Van Allen zorientowali się istnienie pasów radiacyjnych. Pasy Van Allena są dwie strefy elektrycznie naładowanych cząstek, które otaczają ziemi wysoko nad jego powierzchnią. Pasy otaczają Ziemię trochę jak pączki. Wewnętrzna taśma rozciąga się od około 600 do 3000 mil (1000 do 5000 kilometrów) nad ziemią. Zewnętrzny pas sięga od około 9,3 tysięcy do 15.500 mil (15.000 do 25.000 kilometrów). Promieniowanie w pasy składa się z wysokimi stężeniami naładowanymi cząstkami, takie jak protony i elektronów. Pole magnetyczne pułapki ziemskiej takich cząstek i kieruje je w stronę biegunów magnetycznych. Pole magnetyczne Ziemi obejmuje przestrzeń wokół planety, w którym można zaobserwować jego magnetyzm i rozciąga się daleko poza atmosferą. Uwięzione cząstki spirali wzdłuż systemu teoretycznych linii pola magnetycznego. Te linie pola krzywej od północnego bieguna magnetycznego do południowego bieguna magnetycznego. Ponieważ cząstki zbliżają albo słup, linie pola zbieżne odzwierciedlać ich z powrotem w kierunku przeciwnym biegunie. Efekt ten utrzymuje cząstki w pasów odbijających pomiędzy biegunami. Największa
Wewnętrzny pas wychwytuje cząstki uwolnieni od ziemskiej atmosferze przez promieniowanie kosmiczne, cząstek o wysokiej energii z kosmosu. Zewnętrzny pas nabywa cząstek z wiatru słonecznego, ciągły strumień naładowanych cząstek ze Słońca, a od rozbłysków słonecznych, gwałtowne wybuchy na powierzchni Słońca. Intensywna aktywność słoneczna zakłóca pasy i prowadzi do burz magnetycznych. Zakłócenia pasów również zakłócać odbiór radia, bo przepięciami w linii elektrycznych, i produkować zorze (serpentyny lub pasma światła pojawiające się na niebie w nocy). Podobnie jak Ziemia, Jowisz, Saturn, Uran i Neptun są otoczone polami magnetycznymi. W latach 1970-tych i 1980-tych, sondy kosmiczne Voyager znaleźli dowody, że planety te mają również pasy radiacyjne. Największa
Odkrycie Van Allena uczynił go bohaterem narodowym w czasie, gdy Stany Zjednoczone były konkurencyjne w stosunku do Związku Radzieckiego, aby wygrać Wyścig miejsca. Time Magazine opisuje go na okładce. Największa
Po przejści