Jordan, Ernst Pascual (1902-1980), niemiecki fizyk i jeden z założycieli nauki mechaniki kwantowej wraz z Max Born i Wernera Heisenberga , Wolfgang Pauli, Oskar Klein, i Eugene Paul Wignera, później rozwinął teorię elektrodynamiki kwantowej. Największa
Jordan uzyskał tytuł doktora stopnia w dziedzinie fizyki w 1924 roku na Uniwersytecie w Getyndze, gdzie był pod wpływem Nielsa Bohra i stał się najważniejszym współpracownikiem fizyka Maxa Borna w swojej pracy do ustanowienia nowego i bardziej racjonalne podstawy do teorii kwantowej. Największa
Pozostawienie Göttingen, Jordan udał się na Uniwersytet w Rostocku w 1929 roku został mianowany profesorem fizyki tam w 1935 roku, a następnie pracował jako profesor fizyki teoretycznej, zarówno na Uniwersytecie w Berlinie (1944-1952) i Uniwersytecie w Hamburgu (1951-1970).
kluczowy wkład Jordana do teorii kwantowej było wziąć równanie falowe austriacki fizyk Erwin Schrödinger s, który wyraził falowo-podwójną naturę materii, a reexpress go w tzw sformułowania "Matrix". Preparat matrycowy wyraża podstawowe wielkości fizyczne, jak prostokątnymi tablicami liczb zwanych operatorów, a nie fale. Choć jest matematycznie równoważne równania falowego i daje takie same odpowiedzi na właściwości atomów, podejście matryca była łatwiejsza w użyciu obliczeń i dał fizykom alternatywnego obrazu, co znacznie poszerzyło swoje zrozumienie nowego i tajemniczego świata niepewności Zasada. Największa
Mimo wszystko wyjątkowych składek naukowych Jordana, za który otrzymali zarówno Medale Max Planck i Gaussa, był postrzegany były zaangażowane politycznie z nazistami w czasie rządów Adolfa Hitlera, a podczas II wojny światowej II (1939-1945) był częścią personelu meteorologicznego Luftwaffe w Hamburgu-Fulsbuttel. Po wojnie, został ostatecznie przywrócony na stanowisku profesora zwyczajnego w Hamburgu, ale tak się nie stało, aż 1953.