Naukowcy próbowali powielić V-2 pociski, ale nie byli w stanie. Jednak zrobili wersję, która była podobna, choć nie tak silne. Nazywana była Aerobee, zaprojektowana wyłącznie do celów naukowych. Od 1946 do 1951 roku, naukowcy uruchomiony więcej niż 60 V-2 i Aerobees, że prowadzone instrumentów naukowych na dużych wysokościach na badania. Naukowcy szukali informacji o górnych warstwach atmosfery, w tym promieni kosmicznych. Największa
W 1951 roku Van Allen powrócił na University of Iowa. Został profesorem fizyki i szef działu UI z fizyki i astronomii, gdzie pozostał aż do roku 1985. Wkrótce zaczęli wykorzystywać swoją wiedzę rakiet do utworzenia instrumentów zbadać atmosferę. Naukowcy byli przy użyciu balonów do zbierania informacji z nieba przez jakiś czas. Poszukiwania Balon górnej atmosferze osiągnęła nowe szczyty na początku 1930 roku, kiedy szwajcarski fizyk Auguste Piccard wstąpił w ogromnych balonów wodoru wypełnione do stratosfery, warstwy atmosfery około 10 do 30 mil (16 do 48 kilometrów) nad ziemią, nad prawie wszystkich chmury do badania promieniowania kosmicznego, cząstek o wysokiej energii, które pochodzą w przestrzeni kosmicznej. Największa
Van Allen połączyć swoją wiedzę o technologii rakiet z balonu do tworzenia tego, co nazwał "rockoon," balon niosąc rakiety. Po balon osiągnął najwyższą wysokość, rakieta nie zgaśnie, osiągając znacznie dalej wyżyny. Metoda ta włączona Van Allen, aby zebrać cenne nowe informacje na temat atmosfery ziemskiej. Największa
W 1955 roku, zarówno Związek Radziecki i Stany Zjednoczone ogłosiły zamiar rozpoczęcia sztuczne satelity Ziemi. Związek Radziecki wysłany Sputnika, pierwszego sztucznego satelitę na orbicie Ziemi, w dniu 4 października, a następnie Sputnika 2 na 3 listopada Amerykanie stworzyli satelitę Vanguard, ale stanął w płomieniach w awarii uruchomić w grudniu. Stany Zjednoczone rozpoczęły statku kosmicznego o nazwie Explorer 1 w dniu 31 stycznia 1958 roku został zaprojektowany i zbudowany przez grupę naukowców z University of Iowa prowadzonej przez Van Allena. Van Allen wyposażony statek kosmiczny z licznik Geigera, urządzenie do wykrywania promieniowania jonizującego. Jego celem było zmierzyć natężenie promieniowania kosmicznego. Van Allen chciał dowiedzieć o niskim końcu zakresie energii kosmicznej ray. Największa
orbitę Explorer 1, jest eliptyczny, wahały się od 219 do +1.575 mil (352 kilometrów) do dwóch tysiąc pięćset trzy
