Gdy astronomowie Margaret Geller i Emilio E. Falco wykreślić pozycje galaktyk i gromad galaktyk we wszechświecie, stało się jasne, że gromady galaktyk i supergromady nie są rozmieszczone losowo. Oni rzeczywiście zbite w grudki razem w murach (długich nitek) przeplatane pustek, które daje wszechświat pajęczyna strukturę podobną Największa
międzygalaktyczne średniej. - Przestrzeń pomiędzy galaktyk i gromad galaktyk - nie jest do końca pusty. Nie znamy dokładnego charakteru międzygalaktycznej średnich, ale prawdopodobnie zawiera stosunkowo niewielką gęstość gazu. Większość międzygalaktycznej średnich jest zimno (około 2 stopni Kelvina), ale ostatnie obserwacje rentgenowskie wskazują, że niektóre obszary niej są gorące (miliony stopniach Kelvina) i bogate w metale. Jednym z aktywnych obszarów badań astronomicznych dziś jest skierowane do określenia charakteru międzygalaktycznej średnich. - Może pomóc nam dowiedzieć się dokładnie, jak wszechświat zaczął i jak galaktyki i ewoluować Największa
Spójrzmy na jednym finale Obiekt dotyczące galaktyk i ich rozkłady. Dla swoich pomiarów galaktycznych dystansach, Edwin Hubble studiował widma światła galaktyki emitują. We wszystkich przypadkach, zauważył, że widma Dopplera przesunięty do czerwonego końca spektrum. Oznacza to, że obiekt oddala się od nas. Hubble zauważył, że, bez względu na to, gdzie spojrzał, galaktyki oddalają się od nas. A im dalej galaktyka, tym szybciej porusza się. W 1929 Hubble opublikował wykres tej zależności, które stało się znane jako Prawo Hubble'a. Największa
Matematycznie Prawo Hubble'a stwierdza, że prędkość recesji (V) jest wprost proporcjonalna do odległości galaktyki (d). Równanie to V = Hd, gdzie H jest stała Hubble'a, a stałą proporcjonalności. Najbardziej aktualny szacunek H jest 70 kilometrów na sekundę na megaparseka. Prawo Hubble'a jest głównym dowodem, że wszechświat się rozszerza -. Jego prace stały się podstawą teorii Wielkiego Wybuchu na początku wszechświata Największa
Niektóre galaktyki wyrzucają gazy, emi
