McDougall, William (1871/38), brytyjski psycholog, który założył szkołę celowego psychologii, które sugerują, że ludzie i zwierzęta działają na konkretne cele, z działaniami skierowanymi w kierunku osiągnięcia określonych celów. Działania te, wierzył, są motywowane podstawowych, odziedziczonych instynktach, które są związane z emocjami, w tym strachu, obrzydzenia, zdumienia, złości, poddaństwa, uniesienia, i czułości. Opisał to jako hormic psychologii, z chęcią do życia jako podstawowy dysk. Największa
Urodził się w Chadderton, Lancashire, w Anglii. W 1894 roku otrzymał B.A. Stopień w St. John College, Cambridge University i zdobył dwa tytuły mistrzowskie w 1897 roku w Szpitalu Świętego Tomasza w Londynie. Następnie uczęszczał na wykłady z psychologii na uniwersytecie w Cambridge i studiował w Getyndze w Niemczech. Największa
Od 1900 do 1904 roku był wykładowcą psychologii na University College w Londynie i prowadził badania w laboratorium zbudował w swoim domu. W 1912 roku został wybrany członkiem Royal Society oraz członkiem Corpus Christi College w Oksfordzie. Największa
W 1920 roku opublikował grupy umysłu, w której stwierdził, że jego przekonania, że każda grupa wysoce uporządkowany, takie jako naród, ma organizację psychicznego (później zwany Gestalt), który zamieszkuje tylko częściowo w umyśle jednego osobnika w grupie. W tym samym roku został profesorem psychologii na Uniwersytecie Harvarda. On stworzył kontrowersje tam z jego wykładów na temat eugeniki, naukę, która theorizes ludzka inteligencja i dziedziczne cechy są określone przez rasę lub rasy. Stwierdził również swoją wiarę w wyższość rasy nordyckiej i dziedzicznego pochodzenia różnic psychicznej zdolności dzieci z różnych klas społecznych, a na podstawie testów przeprowadzonych przez wojska podczas I wojny światowej (1914-1918). Największa
Podczas gdy na Harvardzie, McDougall napisał jeden z jego najbardziej znanych książek, Zarys psychologii (1923). On przyjął profesurę na Uniwersytecie Duke w 1927 roku Dwa lata później opublikował Nowoczesne materializmu i Emergent Evolution, w którym starał się wyjaśnić swoją koncepcję, że celowa akcja jest "formą efektywności przyczynowego odrębny charakter ze wszystkich mechanistycznego przyczynowości".