To jest fragment dziennika, że Bridget prowadzonego podczas jej długiej walce z anoreksją. Największa
W ciągu ostatnich kilku tygodnie były ogromna walka. Depresja uderzył mnie mocno. Czułam się, jakbym tonął w żaden sposób, aby przyjść na powietrze. Byłem bardzo rozdarty w środku. Chciałem wybrać odzysku, a jednak miałem problemy codziennie znaleźć powód warto żyć Największa
mam dwie możliwości.; jeden - dać do depresji i pozwól, aby sparaliżować mnie uczuciami bezwartościowości i beznadziei i pozwalają mój zaburzenia odżywiania się rozwijać. Albo, dwa - zrobić przeciwieństwo tego, co chciałem zrobić w tym czasie, który miał izolować, samookaleczenia, podjąć środki przeczyszczające, czystki, ograniczać i leżał w łóżku Największa
wybrałem numer dwa, który dla. mnie nie była to łatwa rzecz do zrobienia. Zdecydowałem się pójść do przyjaciół domów, więc nie będę sam. Kilka dni poszedłem nawet bez prysznica lub nawet zmieniając swoje ubrania. Wiedziałem, że po prostu potrzebne, aby przejść. Jestem bardzo wdzięczny, że moi przyjaciele kochają mnie nie wiem co. Zachęcali mnie i śmiałem się i płakałem ze mną. Przypominały mi wszystkich pozytywnych wyborów byłem wyborze kierunku odzyskania. Największa
I została zaskarżona do odkrywania tego, co jest OK i nie OK w moim powrocie do zdrowia. W patrząc trudno na siebie, zdaję sobie sprawę, że robię rzeczy, które nie są do odzyskiwania skupiony. Mój umysł jest prawie automatyczne w uzasadniające te działania w celu ich OK. Mam wymienione kilka rzeczy, które uważam za najistotniejsze dla mnie pracować. Muszę zmienić sposób myślenia w odniesieniu do tych zachowań, aby być w stanie iść do przodu w moim dążeniu do odzyskania Największa
Niektóre rzeczy robię, które nie są OK (i jak się uzasadnione zachowanie):.
Największa
I udało się powiesić na zaburzenia jedzenia przez praktykujących
