Pozycja: Straż Największa
Walt " Clyde " Frazier, wybitny straż obronną swojej epoki, napisał swój bilet do Hall of Fame, gdy poprowadził New York pumpy do pary mistrzostw na początku 1970 roku. Frazier posiada rekord kariery Knicks "dla asyst i był najlepszym strzelcem w historii klubu, aż Patrick Ewing minął go w latach 1993-94. Największa
najstarszym z dziewięciorga dzieci, Frazier nauczył się trzymać głowę poziomu na młodym wieku. Jego spokojna postawa służył mu dobrze na boisku do koszykówki, gdzie jego łatwy, pewny siebie styl był często mylone z nonszalancją. Był to wspaniały zawodnik sprzęgła. Gdy piłka była w rękach Fraziera, zwykle stało się coś dobrego. Pobiegł show. " To piłka Clyde'a, " kolega Willis Reed powiedział kiedyś. " On pozwala reszta z nas grać z nim czasem ". Największa
Na obrony, Frazier ukradł piłkę bezkarnie. Mówiono, że był tak szybki, mógł podkradać się kołpaki od jadącego samochodu. Jeden przeciwnik opisane ręce, jak " szybciej niż język jaszczurki ". Być może jedyną rzeczą, która trzymała go z liderem ligi w kradnie to, że statystyka nie był utrzymywany w pierwszej połowie swojej kariery. Największa
Frazier był jednym z najpopularniejszych i najbardziej widocznych osobowości Nowego Jorku. Biorąc pod uwagę, do stylowych ekscesów, był właścicielem Rolls Royce, różowy Eldorado nazwie " na Clydemobile, " posh pad kawalerem na East Side na Manhattanie, i szafa z najnowszymi trendami mody. Jego bokobrody muttonchop był stan wiedzy. Był nazywany Clyde po notorycznie Clyde Barrow rabusia bankowego. Ubieranie się jak gangster 1930, Frazier przywdział kapelusze z szerokim rondem i futra. Magazyn Esquire biorące go na okładce jako jeden z ". 10 najlepiej ubranych Jocks " Największa
rewelacyjna w dwóch sportowych w David Howard High School w Atlancie, Frazier (urodzony 29 marca 1945) odrzucił Stypendium nożnej oferuje z University of Kansas i Indiana University uczestniczyć Southern Illinois University na stypendium do koszykówki. On celował jako student drugiego roku w SIU, średnio 17.1 punktów i 9.2 zbiórek na mecz, ale słabe stopnie kosztować mu uprawnienia do sezonu 1965-66. Pozwolono mu ćwiczyć z zespołem, ale tylko na obronę. W następnym sezonie, on średnio 18,2 punktów na mecz i poprowadził Salukis do mistrzostwa prestiżowego Turnieju zaproszenie Narodowego
[1] 