Pozycja: Straż Największa
Bob Davies zaczął koszykówki świecie fascynację piłką obsługi czarodziejów w 1940 roku. Osiem lat starsze niż Bob Cousy i prawie tak śliskie, Davies zachwycony fanów, dryblingu plecach i między nogami. Jego kuglarstwo przyniosła mu przydomek " The Harrisburg Houdini " i zrodził legion naśladowców. Największa
Urodził się 15 stycznia 1920, Davies zaczął grać w koszykówkę w zaułkach Harrisburga w Pensylwanii, strzelanie piłki tenisowe w pięciu galon mogą dołączona do słupa telefonicznego. Ważył 90 funtów, gdy wszedł do szkoły średniej, ale wzrosła do 5'11 " i 142 funtów przez jego starszego roku. Dobry zawodnik, udał się do Seton Hall na stypendium baseball i podpisał kontrakt z Boston Red Sox. Gry w koszykówkę na boku, poprowadził Seton Hall to back-to-back niepokonany regularnych pór roku. Największa
Tymczasem Davies perfekcji drybling zza pleców, choć nikt nie zwracał uwagi, dopóki nie użył go w Narodowym Turniej zaproszenie w 1941 roku słynnej historii jest to, że kapłan Seton Hall padł martwy na atak serca po obejrzeniu ruch Daviesa. Lata później, kiedy Davies był z Rochester w NBA, trener Royals Les Harrison kazał mu przestać chodzić na plecach, bo pokazywał się swoich przeciwników. Niechętnie, Davies przestrzegane. Największa
W 1945 roku, po trzech latach w marynarce, Davies podpisał z Royals, a następnie członkiem Narodowej Ligi Koszykówki. Jego koledzy z drużyny zawarte przyszłość autokarowych New York Knicks Red Holzman, pro piłki nożnej wielką Otto Graham, łapacza poważnym Liga Del Rice i Chuck Connors, który udał się do sławy, jak telewizyjnym " Strzelec ". Na następnej dekadzie Davies był atrakcją nr 2 w zawodowej koszykówki, po George Mikan. Jego najlepsza gra była w Wigilię Bożego Narodzenia 1949 roku, kiedy zdobył 33 punktów i uderzył cyrk zastrzelony pokonać New York w podwójnym nadgodziny. Był Most Valuable Player of the National Basketball League w 1947 roku i prowadził Royals do mistrzostwa NBA w 1951 roku
Davies przeszedł na emeryturę w 1955 roku ze średnimi kariery 13,7 punktów i 4,9 asyst w 10 pro sezonów. Wstąpił do Hall of Fame w 1969 roku i został wybrany do NBA Srebrny lecia Zespołu w roku 1970. Zmarł w 1990 roku
Więcej informacji na temat największych koszykarzy wszech czasów, odwiedź:
[1] 