Chamberlain nazwisko rodowe ojca i dwóch synów, którzy byli brytyjscy politycy ważne. Największa Joseph Chamberlain
(1836- 1914), ojciec, był udany producentem Birmingham, który dorobił się fortuny i przeszedł na emeryturę w wieku lat 38. W burmistrza Birmingham (1873/76), Chamberlain pracował do odprawy slumsów i publicznej własności wodnych i gazowych robót ścieków systemowe, biblioteki i parki. Jego program stał się wzorem dla poprawy innych miast przemysłowych. Wezwał również oddzielenie podatkowych obsługiwanych szkół z Kościoła Anglii. Największa
Chamberlain wszedł Parlament w 1876 roku liberalnej w pierwszym, był w drugim i trzecim szaf Gladstone (1880/85, 1886). Jednak, gdy Gladstone wezwał rachunek Home Rule dając Ireland oddzielny parlament, Chamberlain pomogły partii liberalnej od władzy. Później sprzymierzył się z Partii Konserwatywnej. Największa
Powołany Colonial Office w 1895 roku, stał się najbardziej szambelan cesarski poglądach sekretarz kolonialne w brytyjskiej historii. On energicznie promować rozwój imperialnej i pracował dla poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej i życia w koloniach. Po wojnie burskiej, udał się do RPA w 1902 roku i dał wsparcie działań pojednawczych między RPA brytyjskiego i Boer pochodzenia. Wzmocnienie imperium, Chamberlain nalegał, że Wielka Brytania wprowadziła politykę taryfową preferującej produkty imperialnych i porzucić swoją wieloletnią politykę wolnego handlu. W 1903 roku, kiedy jego plan nie sprzyjała szafie, zrezygnował za darmo do kampanii dla niego. Po konserwatyści przegrał wybory w 1906 roku, Chamberlain, cierpi z powodu słabego zdrowia, przeszedł na emeryturę. Największa Panie (Joseph) Austen Chamberlain
(1863/37) był najstarszy syn Joseph Chamberlain. Jego przygotowanie do życia publicznego zawarte studia w Rugby i Cambridge, a później we Francji i Niemczech. Był także przez pewien czas jako sekretarza ojca. W 1892 roku wstąpił do Parlamentu. On powstał kanclerz skarbu w 1903 roku i stał się ważnym konserwatywny przywódca. Największa
Chamberlain był sekretarzem stanu w Indiach (1915-17), a następnie kanclerz skarbu (1919-21). Jako sekretarz zagranicznych (1924-29), pomógł przywrócić dobre stosunki Niemiec i reszty Europy i był w dużej mierze odpowiedzialny za Traktat z Locarno z 1925 roku Do tego osiągnięcia otrzymał połowę nagrody Nobla w roku 1925 i
[1] 