Orlando, Vittorio Emanuele (1860-1952), włoski polityk. Orlando był premier Włoch, 1917-19 i był jednym z "wielkiej czwórki", z Woodrow Wilson, David Lloyd George, i Georges Clemenceau, na paryskiej konferencji pokojowej w 1919 roku przeciwieństwie Wilson i nie chcą iść na kompromis, Orlando był nieotrzymania wszystkich żądań terytorialnych Włoch. Ta porażka była czynnikiem upadku jego posługi później tego roku. Największa
Orlando urodził się w Palermo i ukończył tam studia. Po nauczania prawa, służył w Izbie Deputowanych, 1897-1925. Orlando zrezygnował z Parlamentu w 1925 roku po tym, jak faszyści przejęli kontrolę nad rządem. W 1943 roku weszło ponownie życia publicznego. Był prezesem Izby, 1944/46 i członkiem Zgromadzenia Ustawodawczego, 1946-47. Zagorzałym nacjonalistą, Orlando do dymisji na znak protestu włoskiego traktatu pokojowego w 1947 roku prowadził bezskutecznie na prezydenta w roku 1948. Od roku 1948 aż do śmierci, pracował w Senacie. Największa