V. M. Mołotow Największa
Mołotow. VM. (Wiaczesław Michajłowicz Mołotow) (1890/86), radziecki polityk. Przez ponad 30 lat był człowiekiem najbliżej Józefa Stalina. Jako minister spraw zagranicznych, 1939-49, Mołotow negocjował pakt o nieagresji niemiecko-sowieckiej w 1939 roku i reprezentuje Związek Sowiecki w II wojnie światowej konferencji alianckich. Był ministrem ponownie zagraniczna, 1953/56, ustanawiającego reputację upartego opozycji do większości propozycji przedstawionych przez Stany Zjednoczone i ich sojuszników. Największa
Mołotow przyłączył się do bolszewików w wieku 16 lat i uczęszczał do Instytutu Politechnicznego St. Petersburg. Ponieważ reżim carski prześladował bolszewików, przez wiele lat Mołotow był albo w ukryciu, na wygnaniu lub w więzieniu. Aby pomóc ukryć swoją tożsamość, przyjął imię Mołotow (od rosyjskiego słowa do młota) w miejscu jego prawdziwe nazwisko, Skriabina. Podczas i po rewolucji rosyjskiej Mołotow odbyła ważne stanowiska w partii komunistycznej. W 1926 roku został członkiem Biura Politycznego z partii. Jako premier ZSRR, 1930-41, pomógł pięcioletnich planów bezpośredniego Stalina. Największa
umiejętności Mołotowa jako dyplomata został uznany przez ludzi, którzy byli często jego antagonistów, takich jak Winston Churchill i John Foster Dulles. Pod koniec lat 1940 zakończył serię paktów wiązania wschodnioeuropejskich satelitów gospodarczo i politycznie do Związku Radzieckiego. Największa
W 1957 roku Mołotow, Georgi Malenkow, Lazar Kaganowicz i inni przywódcy komunistyczni bezskutecznie próbował usunąć Premier Nikita Chruszczow z kontrolą strony. Mołotow został wydalony z Prezydium i wysłana do Mongolii jako ambasadora w tym kraju, 1957-60. Był przedstawicielem Radziecki w siedzibie Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, 1960-62. Sowieccy przywódcy wielokrotnie potępiał Mołotow jako przeciwnik "pokojowego współistnienia" z Zachodem, a on został wydalony z partii komunistycznej i zmuszony do przejścia na emeryturę w roku 1962. W 1984 roku został przywrócony do partii. Największa