Stimson, Henry Lewis (1867-1950), a Stany Zjednoczone męża stanu. Był sekretarzem wojny w gabinecie prezydenta Tafta (1911-13) oraz w gabinetach prezydentów Roosevelta i Trumana (1940-45) podczas II wojny światowej, a sekretarz stanu w administracji prezydenta Hoovera (1929/33). Kiedy Japonia najechała Mandżurię i skonfigurować marionetkowe państwo Mandżukuo w 1932 roku, Stimson ogłosił, że Stany Zjednoczone nie uznają traktaty i terytoria wynikających z agresji. Polityka ta została później nazywany Stimson Doctrine. Podczas II wojny światowej, Stimson był wśród tych, którzy wezwali zrzucenie bomby atomowej na Japonię, decyzji później kwestionowane. Największa
Stimson urodził się w Nowym Jorku. Jest absolwentem Uniwersytetu Yale (1888), zdobył wykształcenie wyższe na Uniwersytecie Harvarda (1889), a udział Harvard Law School. Został przyjęty do palestry w 1891 roku i rozpoczął praktykę prawa w 1893 roku W 1906 roku Stimson został mianowany Stany Zjednoczone prawnik południowej dzielnicy Nowego Jorku. Największa
Stimson służył we Francji jako pułkownik artylerii polowej podczas I wojny światowej W 1927 roku prezydent Coolidge wysłał go do Nikaragui w celu rozwiązania sporu w stosunku do Nikaragui prezydencji. W tym samym roku Stimson powstał gubernator generalny Wyspy Filipińskie. Jako sekretarz stanu Hoovera był aktywny w Naval konferencji w Londynie (1930-31), a na konferencji w Genewie w 1932 roku
rozbrojenia
republikański lider partii, Stimson był krytykowany przez niektórych Republikanów za pełnienie funkcji sekretarza wojny w gabinetach prezydentów Roosevelta i Demokratycznej Trumana. Największa