Byrnes, James Francis (1879-1972), urzędnik Stanów Zjednoczonych publicznych. W kariery politycznej, że trwającej pół wieku, Byrnes odbyła funkcji publicznych na poziomach lokalnych i państwowych oraz we wszystkich trzech gałęzi rządu federalnego. Podczas II wojny światowej, jako dyrektor wojennej mobilizacji, władał zasilania ustępując jedynie, że od prezydenta Franklina D. Roosevelta. Największa
Byrnes urodził się w Charleston w Południowej Karolinie. Po przyjęciu do baru w 1903 roku praktykował prawo i redagował gazetę. W 1908 roku został wybrany do prokuratora w Południowej Karolinie. Służył w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych jako demokrata, 1911-25. W 1930 roku został wybrany do Byrnes Senatu USA. Stał się jednym z jego najbardziej wpływowych członków i był zwolennikiem liberalnych programów New Deal. W 1941 roku Roosevelt mianował go kojarzy sprawiedliwość Sądu Najwyższego USA. Byrnes zrezygnował w 1942 roku kierowanie Biurem stabilizacji gospodarczej. Największa
Na czele Urzędu wojny mobilizacja, 1943-45, Byrnes został mianowany sekretarzem stanu przez prezydenta Trumana. W tym poście, pomógł sformułować wczesne zimnowojennej polityki zagranicznej. Byrnes zrezygnował w 1947 roku i wstąpił do prywatnej kancelarii. Jako gubernator Karoliny Południowej, 1951-55, był konserwatywny w większości kwestii, w tym segregacji szkolnej. Największa