Attlee, Clement Richard Attlee, Pierwszy Earl (1883/67), brytyjski mąż stanu. Był liderem Partii Pracy, 1935-55, i służył jako premier Wielkiej Brytanii, 1945-51. Jego posługa wprowadzone państwa opiekuńczego w Wielkiej Brytanii i rozpoczął proces rezygnacji kolonialnych posiadłości brytyjskie. Największa
Attlee urodził się w Londynie z angielskiej klasy średniej rodziny. Jest absolwentem Uniwersytetu w Oksfordzie, a następnie praktykował prawo od 1906 do 1909 roku pracy Opieki Społecznej w Limehouse, przemysłowej dzielnicy niedaleko londyńskiej nabrzeżu, przeliczone go do socjalizmu, a w 1908 roku wstąpił do socjalistycznej Fabian Society i Partii Pracy. Podczas I wojny światowej służył w armii brytyjskiej, dochodząc do stopnia majora. Największa
W 1922 Attlee wszedł do Izby Gmin jako reprezentant dla Limehouse. Służył w 1924 i 1929 roku rządy Pracy Ramsay MacDonald. W 1931 roku, z wielu innych polityków Partii Pracy, zrezygnował z szafki w proteście przeciwko polityce coraz bardziej konserwatywnych MacDonalda. On został zastępcą lidera w parlamencie opozycji do nowo utworzonego rządu MacDonalda, koalicja złożona głównie z konserwatywnych i liberalnych przywódców partyjnych. Attlee został wybrany na lidera Partii Pracy w 1935 roku, stając się tym samym liderem opozycji. Największa
W maju 1940 roku, w związku z wejściem do Wielkiej Brytanii w II wojnie światowej Winston Churchill utworzył rząd koalicyjny, w którym Attlee serwowane. Od 1942 do 1945 roku Attlee był wicepremierem. W 1945 roku był delegatem Konferencji w San Francisco, który został zorganizowany ONZ, a towarzyszył Churchilla na konferencji aliantów w Poczdamie. Największa
Partia Pracy zwycięstwo w wyborach w 1945 roku wykonany Attlee premiera , W trudnych latach powojennych, jego posługa przyniosła wiele główne gałęzie przemysłu pod kontrolą rządu, znacznie rozszerzone usługi społeczne rządu, a przyznana niepodległość Indii i Pakistanu, Cejlonu (Sri Lanka), i Birmy. Największa
Churchilla Konserwatywna strona pokonał rząd Partii Pracy w wyborach 1951 roku i Attlee ponownie stał się liderem opozycji. W 1955 roku, w wieku 72 lat, odszedł z kierownictwem Partii Pracy. Przyjmowanie hrabstwa, stał się członkiem Izby Lordów. Order Podwiązki otrzymał go w 1956 roku jak to się stało (1954) jest jego autobiografia. Największa