Wiele wersji czasopism były drukowane na własny koszt w ciągu roku, ale dopiero 1904/05 była kompletna Kolekcja opublikowane (siedem tomów i atlas, edytowany przez Reuben Złoty Thwaites). Skrócona wersja, Dzienniki z Lewis and Clark (1953), był edytowany przez Bernarda De Voto. Największa
ewis prowadził dziennik i Clark pamiętnik. Kilka szeregowców napisał również swoje spostrzeżenia. Zapisy te były traktowane jak własność prywatna, jednak i nigdy nie zostały złożone z sekretarzem wojny. Kongres nie starał się uzyskać raporty publikowane i obaj przywódcy byli zbyt zajęci innymi sprawami. Największa