Republika Wenecji jest klasycznym przykładem imperium rozciągającego swoje granice, tak daleko, że nie mógł właściwie chronić swój kapitał. W przeciwieństwie do innych imperiów, nie było wojny domowej, która doprowadziła do jego upadku, ale wojna z sąsiadami. Cenionych wenecka flota marynarki wojennej, który kiedyś był w ofensywie, została rozciągnięta zbyt cienki, aby bronić własnego imperium Największa 2:. Kush Imperium Największa
Kush Imperium rządził od 1070 rpne do około 350 rne w to, co jest obecnie znany jako Republika Sudanu [Źródło: Welsby]. W ciągu swojej długiej historii, nie wiele wiadomo o dokładnych detali jej polityki; Jednak, istnieją dowody monarchiom w późniejszych latach. Mimo to, Kush wywierana władzę nad kilku mniejszych narodów w okolicy i udało się utrzymać władzę w regionie, podczas gdy rozszerzenie na południe, by podbić ziemie z zasobu one powołane, z drewna. Jej gospodarka była silnie uzależniona od handlu żelaza i złota. Największa
Niektóre dowody wskazują imperium padło ofiarą plemion pustynnych, ale inni uczeni spekulują, uzależnienie tego terytorium na prowadzenie gospodarki żelaza do wylesiania, zmuszając ludzi do rozproszenia, gdy zabrakło drewna potrzebnego do spalania, aby posunąć się żelazo. [źródło: BBC]. Największa
Inne imperia nie powiodła się, ponieważ wykorzystywane własnej osoby lub krajów sąsiadujących, ale teoria wylesianie sugeruje Kusz spadła, ponieważ zniszczył własną ziemię. Jego wzrost i jego upadek były podłączone do tej samej branży Największa 1:. Roman /Wschodnie Cesarstwo Rzymskie Największa
Imperium Rzymskie jest nie tylko jednym z najbardziej znanych w historii; to również najdłużej. To trwała kilka różnych epok, ale w zasadzie trwała od 27 pne do 1453 AD - wielki całkowity 1480 lat [źródło: Daniels]. Republika, która poprzedzona została sprowadzona przez wojny domowe, które doprowadziły do powołania Juliusza Cezara jako dyktator. Imperium rozszerzona całej dzisiejszej Włoszech i dużej części regionu Morza Śródziemnego. Miał dużo siły, ale cesarz Dioklecjan wprowadził czynnikiem kluczowym ubezpieczenia długotrwały sukces w trzecim wieku. Postanowił, że dwa wspólne cesarzy mógł poradzić sobie autorytet i złagodzić stres ogromnej ekspansji, kładąc podwaliny dla ewentualnego Wschodu i Zachodu Empires rzymskich [źródło: Williams].
