George, nazwy sześciu królów Wielkiej Brytanii i dwóch królów Grecji. Największa Wielkiej Brytanii
George I
(1660/27 ) był elektor niemieckiego księstwa Hanoweru, 1698-1727 i król Wielkiej Brytanii i Irlandii, 1714-27. Założył linii Wielkiej Brytanii królów hanowerskich, który panował aż do 1830 roku
Dzięki swojej matki, Zofii, George był prawnuk Jakuba I w Anglii; jako protestant, był następcą brytyjskiego tronu. Gdy udało mu Queen Anne w 1714 roku, miał 54 lat i nie mógł mówić po angielsku. George był mniej zainteresowani Brytanii tytanu w Hanowerze, którą kontynuował do orzekania jako wyborcy i gdzie spędził połowę swojego czasu. Gdy w Wielkiej Brytanii, wspierał wigów. George nie uczestniczyć w posiedzeniach ministrów, ale opuścił administrację Brytanii Sir Robert Walpole. Władzy królewskiej ustąpiły niemal całkowicie do Parlamentu. Największa Jerzy II
(1683-1760) został królem Wielkiej Brytanii i Irlandii i elektora Hanoweru po śmierci ojca, Jerzego I, w 1727 roku George był bardziej aktywny w rządzie niż jego ojciec, ale pozostawił podawania Walpole, jego pierwszego ministra. W 1743 roku George stał się ostatni król angielski dowodzić w bitwie, kiedy prowadził swoje wojska do zwycięstwa nad Francuzami w bitwie pod Dettingen w Bawarii. Największa
Pod przewodnictwem Williama Pitta (Starszego), który był mianowany głównym ministrem w 1756 roku, ostatnie lata panowania Jerzego były bardzo udane. Gdy Brytyjczycy pokonali Francję w wojnie siedmioletniej, zdobyli najwięcej terytorium Kanady i przejął kontrolę nad Indiami. Największa Jerzy III
(1738-1820) został królem Wielkiej Brytanii i Irlandii i elektor Hanoweru na śmierć jego dziadka, Jerzego II, w 1760 roku Jerzego III był pierwszym z hanowerskiej linii urodzić się w Anglii. Był zagorzałym w jego brytyjskiego patriotyzmu. Największa
George był zdecydowany rządzić, jak również panowania. Wszystko, co robił, uważał za najlepsze dla Wielkiej Brytanii. Skrajnie konserwatywny w swoich poglądów politycznych, oświadczył: "Ja mam żadnych innowacji w swoim czasie." Jako monarcha zmienił ministrów często trzymać nikogo od zdobycia władzy, a więc nie był w stanie stworzyć silny i skuteczny rząd. Podczas jego panowania, brytyjski uregulowana amerykańskich kolonii, co było jedną z głównych przyczyn wojny o niepodległość. Odmowa Jerzego zaakceptować fakt, że były brytyjski przegranej wojny przedłużony, ale prz
[1] 