Tudor, nazwisko rodziny królewskiej Anglii. Zajmował się tronu z 1485 do 1603.
Założycielem dynastii był Owen Tudor (? -1461), Walijski giermek, który pochodził ze starożytnego walijskiej rodziny. O 1429 roku on i Katarzyna de Valois, wdowa po Henryku V, albo były w związku małżeńskim lub zaczęli żyć razem jako mąż i żona. Mieli pięcioro dzieci. Edmund, najstarszy, został stworzony hrabiego Richmond jego przyrodniego brata Henryka VI. Hrabia został połączony z rodziny Lancaster poprzez małżeństwa z Margaret Beaufort, potomek Jana z Gandawy. Syn Edmunda Henry, który zastąpił go na stanowisku hrabiego Richmond, został szefem domu Lancaster w 1471 roku, aw 1483 roku, rywalem Ryszarda III, a Yorkist, na tronie. Największa śmierć
Po klęsce i Richard w 1485 roku w Bosworth (ostatecznej bitwy Wojny Dwóch Róż), hrabia Richmond stał króla Henryka VII (panował 1485-1509). Jego małżeństwo w 1486 roku z Elżbietą, córką Edwarda IV rodziny Jork, Stany domy Lancaster i York. Od Henryka VII, korona zstąpił do jego syna, Henryka VIII (1509/47), który został zastąpiony przez swojego syna, Edwarda VI (1547/53). Po śmierci Edwarda, córki Henryka, Maria I (1553/58) i Elżbieta I (1558/03), orzekł z kolei. Dynastia Tudorów zakończył się śmiercią Elizabeth, który nigdy się nie ożenił. Korona następnie przekazywane do rodziny Stuart. Największa